Użytkownik: natee 07.12.2007 23:28 napisał(a):
Odpowiedź na: Haruki Muarakami jest pis... | Kasieńkaa Książka nie tyle refleksyjna, co pozostawiająca wiele wątpliwości i niewyjaśnionych spraw. Mam wrazenie, ze porusza zbyt duzo roznych watkow i nie prowadzi ich do konkluzji, wiec zadaje sobie pytanie, w jakim celu polaczyl kilka histori w calosc - nie nadajac im koncowej refleksji?

Użytkownik: Kasieńkaa 08.12.2007 08:34 napisał(a):
Odpowiedź na: Książka nie tyle refleksy... | natee wydaje mi się, że skoro to jest jeden wieczór w którym poznajemy bohaterów to siłą rzeczy ich nie poznamy od początku do końca... jesteśmy tylko obserwatorami... Dlatego nie ma widocznego zakończenia spraw... a jedynie kończy się jakaś pora dnia i zaczyna nowa..

Użytkownik: RaJan 18.02.2008 15:42 napisał(a):
Odpowiedź na: wydaje mi się, że skoro t... | Kasieńkaa Wydaje mi się, że w blasku dnia każdy z bohaterów jest inny. Noc i dzień to dwa różne światy, światy różnych ludzi. Dzień nie byłby kontynuacją losów, tylko zupełnie inną historią.

Użytkownik: Tuxedo 12.03.2008 22:05 napisał(a):
Odpowiedź na: Książka nie tyle refleksy... | natee Oczywiście, że refleksyjna. A historia dwóch sióstr? A przemyslenia o wspomnieniach, będących naszym paliwem?
Murakami nie zawsze "prowadzi do konkluzji". Ale w wypadku tego autora chyba najważniejsze, by dać się ponieść jego prozie...

Użytkownik: wenoma 13.07.2008 13:21 napisał(a):
Odpowiedź na: Haruki Muarakami jest pis... | Kasieńkaa Refleksja? Na pewno.
Czytając "Po zmierzchu" czułam się jak w momencie, gdy nawet nieświadomie obserwuję ludzi w parku, autobusie, na ulicy i widzę tylko urywek,który często staje się całością. Nie daje poczucia całkowitej pełni, ale sprawia, że coś wiem i jestem bogatsza o jakieś doświadczenie.
Fantastyczna obserwacja zachowań ludzi o różnych porach nocy. Chyba każde duże miasto ma takie fazy... Początkowo tłoczno, najciszej i najspokojniej około czwartej... Nikt nie wie o tym tak dobrze jak typowa sowa ;)
Dodatkowo, ciekawa obserwacja - osoby całkiem ze sobą nie związane coś łączy, znajdują się jakieś punkty, które scalają nie tylko poszczególne jednostki, ale świat. Być elementem całości, całości, które go kreuje, czy jest przez niego kreowana.
Panie Murakami, wywołuje Pan u mnie natłok myśli.

Użytkownik: jazzy 28.11.2008 16:39 napisał(a):
Odpowiedź na: Refleksja? Na pewno. Cz... | wenoma Ano tak jak w życiu albo w filmie :) Czytając tą książkę miałam wrażenie, że czytam scenariusz filmu i cały czas się zastanawiałam jak dobry by z tego powstał film. Mieszane mam uczucia, trochę się rozczarowałam... chyba wolę te starsze powieści autora... zdecydowanie.

Użytkownik: Niesmiala 12.12.2008 19:37 napisał(a):
Odpowiedź na: Haruki Muarakami jest pis... | Kasieńkaa Ta książka to moje pierwsze spotkanie z Murakami. Mi osobiście perspektywa narratora który obserwuje bardzo odpowiadała. Historia ciekawa, trzyma w napięciu, ale brak mi jednak swoistego zakończenia :) Chyba jestem tradycjonalistką i lubię typowe zamknięcie wątku, które nie zostawia aż tak wiele pola dla wyobraźni, bo potem zamęczam samą siebie w poszukiwaniu jakiejś interpretacji.

Użytkownik: miłośniczka 04.11.2010 19:14 napisał(a):
Odpowiedź na: Ta książka to moje pierws... | Niesmiala Mamy podobne odczucia. Nie takie same, ale dość podobne, naprawdę.

Użytkownik: .Ola. 01.06.2010 20:27 napisał(a):
Odpowiedź na: Haruki Muarakami jest pis... | Kasieńkaa Książka bardzo mi się podobała. Refleksyjna, jak najbardziej, dająca do myślenia. Podoba mi się taka wolność interpretacyjna, gdzie nie wszystko jest dopowiedziane do końca. Czuję, że przeczytam ją jeszcze nie raz.