Użytkownik: jolietjakeblues 06.06.2021 14:52 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Thomas Mann (1875-1955), młodszy brat Heinricha, urodził się w Lubece. W 1929 roku otrzymał Nagrodę Nobla; był doktorem honoris causa kilku europejskich i amerykańskich uniwersytetów. Pierwsze nowele T. Manna utrzymane były w duchu dekadentyzmu. Widać w nich przemożny wpływ pesymistycznej filozofii Schopenhauera, Nietzscheańskiej krytyki wartości i romantycznej tęsknoty za śmiercią. Bohaterami są charaktery subtelne o wysublimowanej psychice, ludzie o nadmiernie wykształconym poczuciu estetycznym, osoby będące outsiderami w społeczeństwie sytych i zadowolonych. Ujmując w małych formach epickich pierwszego okresu twórczości - wśród których jest i "Szafa" (1899) - rzeczywistość na sposób impresjonistyczny, potrafił autor wyrazić najskrytsze myśli bohaterów, analizować ich skomplikowane stany psychiczne i po mistrzowsku odmalować otaczające ich realia.

[Thomas Mann, "Szafa: Historia pełna zagadek", przełożyła Maria Kurecka].

Użytkownik: jolietjakeblues 28.08.2021 11:09 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Johann Wolfgang Goethe (1749-1832) urodził się we Frankfurcie nad Menem. Jego twórczość literacka obejmuje lirykę, dramat i epikę. Prowadził badania naukowe z zakresu mineralogii, botaniki, anatomii, zoologii i optyki. Był utalentowanym rysownikiem i malarzem oraz długoletnim kierownikiem teatru weimarskiego, w którym zainscenizował wiele sztuk i występował jako aktor. Elementy metafizyczne to stały komponent jego twórczości, czego potwierdzeniem są przede wszystkim ballady oraz "Faust". O ile te utwory opierają się głównie na ludowych wyobrażeniach oraz na przekazanych tradycją motywach, o tyle niektóre opowiadania z tomu "Unterhaltungen deutscher Ausgewanderten" (1795) mają inny charakter. Pierwsze z nich, "Historia neapolitańskiej śpiewaczki", opiewa piękną Antonellę, którą za pomocą rozmaitych odgłosów, szmerów, straszy jej zmarły kochanek. Stanął tu Goethe po stronie zwolenników tezy, że ingerencja świata nadnaturalnego w ludzką egzystencję jest zjawiskiem przyrodniczym.

Johann Wolfgang Goethe, "Historia neapolitańskiej śpiewaczki", przełożyła Gabriela Mycielska

Użytkownik: jolietjakeblues 14.09.2021 09:09 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Theodor Storm (1817-1888), niemiecki nowelista, który rozgłos zdobył liryczną nowelą "Jezioro Immen". Wcześniej jednak (wraz z braćmi Mommsenami) zgromadził zbiór szlezwicko-holsztyńskich pieśni, baśni i sag. Uważany był za najwybitniejszego niemieckiego przedstawiciela "mieszczańskiego" czy "poetyckiego realizmu". Najpełniej odzwierciedla się indywidualność twórcza Storma w ostatniej jego noweli, "Jeździec na siwym koniu" (1888). Jest to historia ambitnego chłopca, który dzięki pracowitości i wytrwałości zostaje wójtem grobelnym. W zmaganiach z nieprzychylną społecznością wsi oraz z nieujarzmioną przyrodą doznaje klęski: gdy we wzburzonym morzu giną jego żona i dziecko, i on szuka śmierci w rozszalałym żywiole. W wierzeniach ludzi żyje dalej jako fantastyczna postać. Storm był autorem wielu opowiadań, w których irracjonalne wkracza w rzeczywistość, przykładem "Dom Bulemanna" (1864). Jego miniaturowe obrazy poetyckie działają na czytelnika dzięki subtelnej analizie stanów psychicznych, zwięzłości stylu oraz prostocie i melodyjności języka.

Theodor Storm, "Dom Bulemanna", przełożyła Leonia M. Gradstein

Użytkownik: jolietjakeblues 06.10.2021 17:49 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Jeremias Gotthelf (właśc. Albert Bitzius, 1797-1854). Pochodził ze Szwajcarii. Po ukończeniu studiów teologicznych podróżował po Niemczech. W powieściach, opowiadaniach i historycznych esejach realistycznie przedstawiał życie XIX-wiecznych rodzin chłopskich. Rozumiał tę klasę społeczną jak nikt w owym czasie. Poczesne miejsce w jego krótkiej prozie zajmuje opowiadanie "Czarny pająk" (1842), "historia diabelskiej klątwy, która zdziesiątkowała mieszkańców pewnej wioski i na całe pokolenia napełniła ich serca trwogą", zdaniem Macieja Płazy, "tak wspaniale mroczna, opowiedziana z takim żarem i narracyjnym rozmachem, bije z niej tak ponadczasowa groza, że gdyby zaadaptować ją na potrzeby filmowego horroru, nawet dziś znalazłaby uznanie koneserów gatunku". Wzbudziło ono podziw krytyków literatury jako mistrzowskie dzieło niemieckiego biedermeieryzmu. Wielką atencją darzył je Thomas Mann.

Jeremias Gotthelf, "Czarny pająk", przełożyła Edyta Sicińska

Użytkownik: jolietjakeblues 18.10.2021 12:05 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Heinrich von Kleist (1777-1811)

Dramatopisarz i nowelista niemiecki, którego twórczość rozpięta jest między estetyką klasycyzmu a romantyzmem; urodził się we Frankfurcie n. Odrą. Jego utwory charakteryzują się wewnętrznym napięciem i zwięzłością wypowiedzi. W na wskroś romantycznym dramacie "Kasia z Heilbronnu" roi się od lunatyzmu, jasnowidztwa, ekstazy, przeczuć i sennych urojeń. Najwyższy stopień nawarstwienia elementów ponadzmysłowych można napotkać w "Żebraczce z Locarno" (1810). W całym niemieckim romantyzmie nie ma drugiej noweli, która w tak zwięzłym skrócie przedstawiałaby zgrozę świata duchów, jak właśnie to dzieło liczące zaledwie dwadzieścia zdań. Kleist - tak jak i Goethe - nie zwraca uwagi na nastrojowe zabarwienie wydarzenia. Przedstawia w "Żebraczce" siłę nieszczęścia niszczącą człowieka. Z niesłychaną bezwzględnością i konsekwencją podkreśla niemożność wyrwania się człowieka z niezrozumiałej dla niego egzystencji.

"Żebraczka z Locarno", przełożyła Emilia Bielicka

Użytkownik: jolietjakeblues 01.11.2021 12:49 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Hanns Heinz Ewers (1871-1943) urodził się w Düsseldorfie. Jest jednym z głównych przedstawicieli fantastyczności i niesamowitości w literaturze niemieckiej. Zadebiutował satyrycznymi baśniami, po czym wydał wiele opowiadań, których już same tytuły świadczą o specyficznej tematyce. Są to m.in. tomy nowel "Das Grauen" (Zgroza), "Die Besessenen" (1909, Opętani), z którego pochodzi opowiadanie "pająk", "Nachtmahr" (Zmora nocna) oraz powieści: "Alraune" i "Vampir". Interesowała go mroczna strona ludzkiej psyche. Niesamowitość jest u niego zawsze wytłumaczalna, sensacyjna fabuła okraszona jest często bardzo śmiałymi jak na owe czasy erotycznymi, sadystycznymi czy okultystycznymi elementami. Był wielbicielem talentu Stanisława Przybyszewskiego, którego twórczość propagował w Stanach Zjednoczonych. Przybyszewski zaś i jego żona Jadwiga przyczynili się do popularyzacji jego dzieł w Polsce.

"Pająk", przełożył Stefan Lichański

Użytkownik: jolietjakeblues 14.11.2021 14:13 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Wilhelm Hauff (1802-1827)

Pochodzący ze Stuttgartu prozaik zasłynął jako autor pierwszej niemieckiej powieści historycznej "Lichtenstein". Jego nazwisko kojarzy się jednak przede wszystkim z baśniami, które ukazały się w trzech almanachach w latach 1826, 1827, 1828. Zostały one przetłumaczone na wiele języków, a niektóre, jak "Opowieść o kalifie bocianie", weszły do kanonu literatury. "Opowieść o statku upiorów" pochodzi ze zbioru "Die Karawane" (1826). Wiele baśni Hauffa dokładnie odmalowuje współczesne realia, a sposób myślenia ich bohaterów zbliżony jest do poglądów warstw średnich. Środowisko, w którym żyją, ostro kontrastuje z przepychem ludzi zamożnych. Zbliża to utwory Hauffa do baśni osiemnastowiecznej. Jego twórczość, naznaczona żywą, uczuciową wyobraźnią, sytuuje się między romantyzmem a wczesnym realizmem, zależna jest od nurtów przedromantycznych. Łatwo dostrzegalne są tu wpływy E.T.A. Hoffmanna, Friedricha de la Motte Fouqué czy Jeana Paula.

"Opowieść o statku upiorów", przełożyła Emilia Bielicka

Użytkownik: jolietjakeblues 24.11.2021 09:08 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Ludwig Bechstein (1801-1860) urodził się w Weimarze. Był lirykiem i epikiem, lecz jego powieściom brak wewnętrznej spoistości. Większe znaczenie miał jako zbieracz baśni i podań z Turyngii. "Chłopiec na widłach" pochodzi z tomu "Hexengeschichten" (1854). Ów "(...) protokół z przesłuchania chłopca, który beztrosko zeznaje, w jaki sposób nauczył się latać na widłach i czarami uśmiercać zwierzęta i ludzi, brzmi - jak pisze Maciej Płaza - wiarygodniej niż niejedno pisane z przejęciem opowiadanie grozy". Jako kolekcjoner i poeta hołdował Bechstein zamiłowaniom ludowym romantyków, przy czym historyczno-antykwaryczna pasja do średniowiecza spowodowała, że tematy romantyczne jego poezji zostały przetransportowane w biedermeierowskie. Pisał sztuki fantastyczne i opowiadania ludowe, powieści historyczne, będące mieszaniną sag i historii, prace teoretyczne o poezji ludowej i literaturze średniowiecznej. Marzeniem Bechsteina było napisanie prawdziwej (sic!) książki dla dzieci.

"Chłopiec na widłach", przełożył Zbigniew Fonferko, w: "Opowieści niesamowite z języka niemieckiego (3), PIW, 2020

Użytkownik: jolietjakeblues 26.11.2021 08:43 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Joseph von Eichendorff (1788-1857)

Urodzony w Łubowicach Eichendorff był przede wszystkim poetą. Wiele jego wierszy traktuje się na równi z pieśniami ludowymi, na których poeta się zresztą wzorował. Napisał kilka nowel oraz dramaty, pod koniec życia rozprawy historycznoliterackie. Z nowel najbardziej znana jest "Z życia nicponia", kwintesencja tego, co romantyczne. Nie wydarzenia są tu istotne, lecz nastrojowość; nie idea, lecz obrazy pełne jasnego kolorytu. Podobnie romantyczna jest nowela "Posąg z marmuru" (1819), która, jak pisze Maciej Płaza, "zdradza gotycką fascynację średniowieczem, ruinami, światem rzeczy i form dawnych i minionych" i "czytając ją, trudno odeprzeć wniosek, że być może demonizm i boskość to tylko etykiety tego samego sacrum, równie uświęcającego, jak zabójczego". W późniejszych utworach nie odstępuje Eichendorff od w młodości obranej zasady twórczej, wydarzenia przedstawiane są realistycznie, natomiast fabułę cechuje romantyczne przekonanie o niemożliwości poznania obiektywnej prawdy.

"(...) Posąg bogini Wenus nie ucieleśnia tęsknoty za przyszłością, lecz przeciwnie, nostalgię za przeszłością, ta różnica jednak być może nie ma aż takiego znaczenia, bo i jedno, i drugie pełni podobną funkcję w ludzkiej wyobraźni: jest ucieczką z rzeczywistości, skokiem w obcość, wejrzeniem w inność - który to gest jest jednak niczym więcej jak spojrzeniem w ciemne zwierciadło, odbijające nasze fantazje i lęki. (...) Wenus jest demonem, kusicielką nie z tego świata - lecz autor, choć prowadzi swoją opowieść po bożemu i kończy ją morałem, pośrednio skłania do refleksji cokolwiek relatywistycznej: demon to nikt inny jak dawny bóg, dawniej czczony, a potem wyklęty przez nową religię, która zdobyła władzę nad ludzkimi umysłami. (...) dwaj główni bohaterowie to śpiewacy, z których jeden błądzi, drugi zaś, wsłuchany w swą pogodną duszę, zna dobrze swoje posłannictwo: śpiewać należy »dawne pieśni, które jak odgłosy z innego świata przeciągają przez rajski ogród naszego dzieciństwa i dopiero w dojrzałym wieku wydobywa się z nich to, co poetyckie«. I jeszcze: »prawdziwy poeta nie musi się niczego obawiać, bowiem sztuka, ta bez patosu i fałszu, potrafi poskromić i zakląć dzikie duchy ziemi, które sięgają po nas z otchłani«".

"Posąg z marmuru", przełożyła Barbara Tarnas, wiersze przełożył Stanisław Średnicki, w: "Opowieści niesamowite z języka niemieckiego (3)", PIW, 2020

Użytkownik: jolietjakeblues 18.01.2022 13:31 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Karl Hans Strobl (1877-1946) urodził się w Iglau (Morawy). Był wydawcą czasopisma posięconego literaturze fantastycznej "Der Orchideengarten. Phantastische Blätter"; w młodości fascynował się Edgarem Allanem Poe. Sam też pisał; znany jest jako autor fantastycznych i niesamowitych opowieści, np. mistyczno-kryminalistycznego "Eleagabal Kuperus" i upiornej "Rozpustnej mniszki", pomieszczonej w tomie "Gespensterbuch" (1913). Jak pisze Maciej Płaza, "w tej typowej neoromantycznej czy neogotyckiej noweli grozy jest wszystko, co trzeba, by wzbudzić w czytelniku podwójny dreszczyk grozy i erotycznego podniecenia".

"Rozpustna mniszka", przełożyła Maria Gero-Rożniewicz

Użytkownik: jolietjakeblues 12.02.2022 14:39 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Friedrich de la Motte Fouqué (1777-1843)

Urodzony w Brandenburgu potomek francuskich emigrantów był jednym z pierwszych niemieckich poetów romantycznych. Jego bogata twórczość obejmuje dramaty, powieści i nowele. Z lubością sięga on do średniowiecznych podań nordyckich, każąc bohaterom walczyć w licznych bojach i turniejach o honor i cześć pięknych pań. Pewna schematyczność jego utworów spowodowała, że szybko uległy one zapomnieniu. Jego nowele są bliższe życiu, choć i w nich roi się od sytuacji dziwnych. Dowodem tego "Mandragora" (1810), której E.T.A. Hoffmann wystawił pochlebną opinię. W ogromnej spuściźnie jeden tylko utwór Fouquégo pozostał żywy po dziś dzień - baśń romantyczna "Ondyna", historia nimfy wodnej, która dzięki miłości do rycerza-człowieka zyskuje duszę. Zdradzona przez męża, uśmierca go pocałunkiem i powraca do krainy duchów. Ciekawa fabuła, znakomicie utrafiony ton baśniowego opowiadania oraz sugestywnie przedstawiona problematyka moralna czynią "Ondynę" perłą niemieckiej literatury baśniowej.

"Mandragora", przełożyła Gabriela Mycielska

Użytkownik: jolietjakeblues 06.03.2022 14:22 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Paul Ernst (1866-1933) urodził się w Elbingerode, w górach Harzu. W swoich pismach teoretycznych dążył do ustanowienia nowej formy artystycznej. Był przekonany o dużym znaczeniu kunsztownej budowy w dziele literackim. W praktyce jego teoria nie sprawdziła się, gdyż była zbyt abstrakcyjna. Dowodzą tego dramaty Ernsta o tematyce na ogół historycznej i antycznej. Większe znaczenie miały próby odnowienia niemieckiej noweli. Ma Ernst w swoim dorobku zbiory zawierające nowele po mistrzowsku zbudowane. Opowiadanie "majak" pochodzi z tomu "Die Prinzessin des Ostens" (1903).

"Majak", przełożył Zbigniew Fonferko

Użytkownik: jolietjakeblues 11.03.2022 11:52 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Heinrich Mann (1871-1950) starszy brat Thomasa, urodził się w Lubece. Istotny wpływ na jego twórczość wywarł kontakt z literackimi szkołami naturalizmu i impresjonizmu. Wyrazem jego poszukiwań twórczych są m.in. utwory zebrane w tomie opowieści fantastycznych ("Das Wunderbare und andere Novellen, 1897), zawierającym opowiadanie "Pies" (1894). Działalność pisarską rozpoczął H. Mann powieściami i nowelami wzorowanymi na literaturze francuskiej. Właściwy talent Manna objawił się po raz pierwszy w powieści krytyczno-obyczajowej "W krainie pieczonych gołąbków" (1900), satyrze na berlińskich literatów i bankierów. Oprócz wielu powieści H. Mann napisał około pół setki nowel. Był znakomitym eseistą, próbował swoich sił jako dramatopisarz, walczył w artykułach, pamfletach i proklamacjach o postęp i demokrację. Obrachunkiem z epoką jest obszerne "Ein Zeitalter wird besichtigt", autoportretem zaś powieść "Der Atem" - ostatnia wypowiedź bystrego obserwatora.

"Pies", przełożył Zbigniew Fonferko

Użytkownik: jolietjakeblues 15.03.2022 12:00 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Paul Heyse (1830-1914) urodzony w Berlinie; w roku 1910 jako pierwszy niemiecki poeta otrzymał Nagrodę Nobla za "artyzm i idealizm". Jego dorobek obejmuje nowele, powieści, dramaty, tomy wierszy, przekłady literatury hiszpańskiej i włoskiej. Akcja nowel, traktujących przeważnie o potędze miłości ciążącej nad losem bohaterów, rozgrywa się zazwyczaj we Włoszech, w świecie sztuki i piękna. Dominuje w nich światopogląd ateistyczny o eudajmonistycznym zabarwieniu; naiwność fabuły rekompensują barwne opisy i zaskakujące puenty. Opowiadania o podłożu irracjonalnym, jak "Piękna Abigail" (1892; z tomu "In der Geisterstunde und andere Spukgeschichten) należą do wyjątków. Budowa jego krótkich utworów jest podobna do struktury nowel Boccaccia; objaśnia i uzasadnia ją Heyse za pomocą tzw. Falkentheorie (teorii sokoła). Wedle niej każda dobra nowela ma tzw. sokoła, motyw przewodni, będący istotnym spójnikiem całej akcji, a zarazem powodujący jej odwrócenie.

"Piękna Abigail", przełożyła Halina Leonowicz

Użytkownik: jolietjakeblues 22.03.2022 15:19 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Paul Rohrer

Karol Irzykowski, który utwór "Świerk don Lorenza" przetłumaczył i ogłosił w tomie "Juliusz Verne w piekle", podał, że opowiadanie Rohrera znalazł w czasopiśmie "Der Orchideengarten. Phantastische Blätter". Pismo to, uznawane za pierwsze na świecie czasopismo poświęcone literaturze fantastycznej, między styczniem 1919 a grudniem 1921 roku drukowało utwory sensacyjne i niesamowite. Redaktorem naczelnym był Karl Hans Strobl, a wśród autorów takie tuzy, jak Charles Dickens, Aleksander Puszkin, Charles Nodier, Guy de Maupassant, Edgar Allan Poe, Théophile Gautier, Nathaniel Hawthorne, Herbert George Wells, Victor Hugo, Karel Čapek.

Biografia autora jest zagadką.

"Świerk don Lorenza", przełożył Karol Irzykowski

Użytkownik: jolietjakeblues 28.04.2022 10:26 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Ludwig Tieck (1773-1853) urodził się w Berlinie. We wczesnej fazie twórczości sympatyzował z kołami berlińskiego oświecenia. Jego przejście do romantyzmu dokonało się około roku 1797, kiedy to opracował powieści jarmarczne ("Volksmärchen"). W zborze tym opublikował oryginalną baśń "Jasnowłosy Ekbert" oraz komedię romantyczną "Kot w butach", w której tzw. ironia romantyczna święci triumfy. Celem autora jest pozbawienie czytelnika czy widza iluzji poprzez pomieszanie świata rzeczywistego i baśniowego, burzenie ustalonego porządku dramatycznego. Był Tieck twórcą dramatu romantycznego, przykładem "Leben und Tod der heiligen Genoveva". Przeplatają się tu trzy rodzaje literackie, akcja realistyczna zawiera elementy fantastyczne, tonacja powagi miesza się z rubasznością. Baśnie dramatyczne i nowele, spięte opowiadaniem ramowym, wydał Tieck w trzytomowym zbiorze "Phantasus", którym zamknął okres romantyczny.

"Jasnowłosy Ekbert", przełożyła Emilia Bielicka

Użytkownik: jolietjakeblues 31.05.2022 10:32 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Friedrich Gerstäcker (1816-1872) urodził się w Brunszwiku. Zaczął pracować w zawodzie kupieckim, w roku 1837 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Po powrocie do Niemiec niestrudzenie odbywał podróże. na dłużej zatrzymywał się w Dreźnie i Brunszwiku. Jest autorem wielu powieści podróżniczych i awanturniczych, w których własne wrażenia i przygody splótł z barwnymi opisami przyrody i kultury opisywanego kraju. Jego technika pisania jest konwencjonalna, utwory na ogół nie mają psychologicznej głębi. "Germelshausen" z 1860 roku - w której to noweli, jak pisze Maciej Płaza, "słowa i czynności wieśniaków, tajemne zjawiska, bijąca zewsząd aura zamierzchłości, wszystko to tętni podskórną grozą" - eksploatuje znany w niemieckich baśniach (np. u Friedricha Muellera, Heinricha Heinego, Ludwiga Uhlanda) motyw przeklętego miasta.

"Germelshausen", przełożyła Maria Gero-Rożniewicz

Użytkownik: jolietjakeblues 29.08.2022 09:41 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Max Dauthendey (1867-1918) urodził się w Würzburgu. Od 1891 prowadził niespokojny tryb życia, mieszkał kolejno w Szwecji, Londynie, Paryżu i Nowym Jorku. Następnie odbywał podróże do Egiptu, Indii, Chin, Japonii, na Wyspy Hawajskie. Zadebiutował tomikiem wierszy "Ultra-Violett" (1893), w których dzięki bogactwu barw i tonów stał się typowym impresjonistą. Jako prozaik był twórcą egzotycznych nowel, często o treści erotycznej. Tom "Geschichten aus den vier Winden" z 1915 roku mieści m.in. "Mroki Himalajów", gdzie - jak pisze Maciej Płaza - "źródłem napięcia i niesamowitości jest konflikt kultur; zracjonalizowanej i zlaicyzowanej kultury Zachodu oraz kultury Dalekiego Wschodu, która nie zatraciła kontaktu z transcendencją".

"Mroki Himalajów", przełożył Stefan Lichański

Użytkownik: jolietjakeblues 01.12.2022 13:05 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Ernst Theodor Amadeus Hoffmann (właśc. Wilhelm Hoffmann, 1776-1822)

Urodzony w Królewcu pisarz i kompozytor był człowiekiem o bogatej wyobraźni i bystrym zmyśle obserwacyjnym. Akcja jego utworów rozgrywa się często na dwóch płaszczyznach - w codzienności mieszczan i ponadzmysłowej krainie duchów. Zacierają się granice między światem rzeczywistym a fantastycznym, przy czym ten drugi nabiera cech realnych, podczas gdy rzeczywistość zamienia się w świat upiorny i traci znamiona realności. Groteskowe osoby i sytuacje oraz satyrycznie i humorystycznie potraktowany temat służyły autorowi w walce z zakłamaniem niemieckich filistrów, których nienawidził. W powieści grozy "Diable eliksiry" pokazał zgubne oddziaływanie nieznanych sił na człowieka. Jest autorem zbiorów opowiadań "Opowieści fantastyczne w stylu Callota" (styl Callota polega na wydobyciu sprzeczności między zachowaniem się lub wyglądem zewnętrznym bohatera a jego istotą wewnętrzną), fatalistycznych opowieści nocnych ("Nachtstükke"), z których pochodzi "Piaskun" (1817), oraz zebranych w czterech tomach opowiadań i baśni pt. "Die Serapionsbrüder".

"Piaskun", przełożył Felicjan Faleński

Użytkownik: jolietjakeblues 01.12.2022 13:39 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Oskar A.H. Schmitz (1873-1931)

urodził się w Homburgu k. Frankfurtu n. Menem. Pisał powieści, opowiadania, eseje oraz dramaty. W pierwszym okresie twórczości współpracował z czasopismem "Blätter für die Kunst". Zadebiutował jako liryk tomikiem "Orpheus" (1899). Następnie wydał tom przesyconych dekadentyzmem opowiadań "Haschisch" (1902), które spaja postać bohatera, szukającego skrajnych doświadczeń, by przeciwstawić się nudzie życia. Z tego tomu pochodzi "Kochanka szatana". Skłonności do tematyki fantastycznej zdradza Schmitz w takich książkach, jak "Der Geist der Astrologie", "Das dionysische Geheimnis", "Psychoanalyse und Yoga". Sumą jego doświadczeń i przemyśleń jest trzyczęściowa autobiografia z 1926 roku.

"Kochanka szatana", przełożyła Maria Gero-Rożniewicz

Użytkownik: jolietjakeblues 01.12.2022 13:45 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Georg von Schlieben (1891-?)

Opowiadanie "Szambelan" wyjęte z almanachu "Das Gespensterschiff" (Jena 1920), wydanego przez Toniego Schwabe, "ma - jak pisze Maciej Płaza - duszną, dekadencką aurę. To utwór niby prosty, ale będący intrygującym rekonesansem na teren niepoznawalnego, wyrażający pesymistyczne przekonanie o fundamentalnym ograniczeniu poznawczym człowieka".

Poszukiwania informacji o autorze nie przyniosły owoców; można za to znaleźć garść wiadomości o generale poruczniku Georgu von Schliebenie.

"Szambelan", przełożyła Maria Gero-Roźniewicz

Użytkownik: Tiste Andii 03.12.2022 09:24 napisał(a):
Odpowiedź na: Georg von Schlieben (1891... | jolietjakeblues "... wydanego przez Toniego Schwabe".

Drobna errata, Toni Schwabe to była kobieta, znana z zaangażowania w prawa lesbijek (którą sama była), działaczka Wissenschaftlich -humanitäres Komitee. Jej książka "Die Hochzeit der Esther Franzenius" (o miłości lesbijskiej) stała się osią eseju Tomasza Manna "Das Ewig-Weibliche".
Schwabe założyła w Jenie około 1916 r. wydawnictwo Landhaus, to w nim wydano właśnie wspomniany zbiór "Das Gespensterschiff. Ein Jahrbuch für die unheimliche Geschichte".

Użytkownik: jolietjakeblues 04.12.2022 11:52 napisał(a):
Odpowiedź na: "... wydanego przez Tonie... | Tiste Andii Cenna uwaga. Dziękuję.
"Opowieści niesamowite (3) z języka niemieckiego", wybór i wstęp Gerard Kosellek, posłowie Maciej Płaza, Państwowy Instytut Wydawniczy, 2020.

Użytkownik: jolietjakeblues 01.12.2022 13:56 napisał(a):
Odpowiedź na: - Johann Wolfgang Goethe:... | illerup Gustav Meyrink (właśc. Gustav Meyer, 1868-1932)

urodził się w Wiedniu. Od roku 1901 publikował opowiadania fantastyczno-ironiczne i satyryczne; wiele z nich ukazało się w czasopiśmie "Simplicissimus". Zostały one wydane w tomie "Des deutschen Spiessers Wunderhorn"; wśród nich jest "preparat" (1909). Początkowo pisał opowiadania w stylu E.T.A. Hoffmanna i E.A. Poego, w duchu makabreski, przesycone czarnym humorem i ostrą ironią. Potem związany był z ekspresjonizmem i groteską. Ogromnym powodzeniem cieszyła się powieść "Golem", w której Meyrink sięga do mitu żydowskiego: na mrocznych ulicach starej Pragi zjawia się demoniczna postać sztucznego nadczłowieka. Nie mniejszym sukcesem była kolejna powieść, "Zielona twarz" (1916), gdzie Żyd-Tułacz Ahaswer jest symbolem zagłady świata. W obu powieściach obrazy i myśli ze sfery kabalistycznej, sny, wizje i stany lękowe decydowały o nastroju grozy i niepokoju. W tym okazał się Meyrink poprzednikiem Franza Kafki.

"Preparat", przełożył Stefan Lichański