Ta powieść toczy się wolno, ale pięknie i na zakrętach przyspiesza do szybkości porównywalnych z Danem Brownem. Kiedy bohater zakrada się nocą do pewnego domu, ciśnienie skacze nam do ponaddźwiękowych wysokości. Ale sens jest inny - podążanie za pięknem ukrytym naprawdę bardzo głęboko, wręcz zakamuflowanym. Ci, których nie interesują tabloidowe piękności i photoshop, którzy w okruchach pamięci potrafią dostrzec budujące się misternie historie, odnajdą w bohaterach bratnie dusze i razem z nimi będą mogli zatopić się w świecie, gdzie jest cicho, ale to dlatego, żebyśmy sami mogli pisać swoje opowieści w wyobraźni.