"D[inu, zdrobnienie od Constantin] nie jest zdolny do przyswojenia sobie Zła. Stwierdza jego istnienie, ale nie potrafi włączyć go w swą myśl. Nawet gdyby opuścił piekło, nikt by się tego nie domyślił, tak wysoko to, co wypowiada, wzbija się ponad wszystko, co niesie mu szkodę.

W jego myślach próżno by szukać najmniejszych bodaj śladów jego życiowych przejść. Od czasu do czasu miewa odruchy – tylko odruchy – człowieka zranionego. Zamknięty na negatywność, nie dostrzega, że wszystko, co posiadamy, to tylko pewien zasób niebytu. A przecież w niejednym jego geście przebłyskuje coś diabelskiego. Jest destruktorem, zamroczonym i wysterylizowanym przez Dobro”.*
-----
* I. Kania Ścieżka nocy (Kania Ireneusz), za E. Cioran „O niedogodności narodzin”, przeł. I. Kania, Oficyna Literacka, Kraków 1996, s. 148-149.