Ireneusz Kania to w polskim pejzażu kulturalnym postać zupełnie wyjątkowa. Znakomity tłumacz z dwudziestu kilku języków, w tym m.in. z sanskrytu, tybetańskiego czy hebrajskiego, wybitny znawca Kabały, kultury i tradycji Indii, Tybetu i Chin oraz dorobku rumuńskiej humanistyki...

„Ścieżka nocy” prezentuje całe spektrum jego zainteresowań: od pesymizmu jako ważnego elementu światopoglądu autora, poprzez kwestie dotyczące podobieństw i zasadniczych rozbieżności między chrześcijaństwem i buddyzmem, związków między Biblią a Kabałą, aż po religijne – chrześcijańskie i buddyjskie – wpływy w muzyce Wagnera.

W tomie znalazły się także portrety trzech wybitnych rumuńskich intelektualistów: Ciorana, Eliadego i Noiki.

To pasjonująca lektura – nie tylko dzięki niezwykłej erudycji autora, swobodnie poruszającego się w obrębie różnych kultur i tradycji, ale także dzięki wyjątkowej klarowności wywodu, która sprawia, że pod piórem Ireneusza Kani nawet najbardziej hermetyczne i obce dla człowieka Zachodu zjawiska stają się jasne i zrozumiałe.

[Znak, 2001]