Nie czytałam tej książki, ale miałam przyjemność być jako nastolatka pacjentką tej lekarki. Niziutka, drobna, ale energiczna, jak młoda dziewczyna, taka była pani doktor. Gabinet granatowy, książki wszędzie, na regałach od podłogi do sufitu, na podłodze, koło pięknego gdańskiego biurka. Przed książkami masa bibelotów z podróży, chyba męża. Podejście do pacjenta jak do najważniejszej osoby w tym momencie. Wizyta to była przyjemność, chociaż skończyła się bardzo długim pobytem w szpitalu w Sopocie kierowanym przez panią doktor. Bardzo chciałabym przeczytać tę książkę, zwłaszcza, że napisała ją, już śp, Ewa Ostrowska.