Jedyny dramat w twórczości Hemingwaya i wymowne świadectwo uwikłania, jakiemu uległ w okresie reporterskich podróży do Hiszpanii w latach wojny domowej. Wydany w 1938 roku w tomie wspólnym z "49 opowiadaniami", zniknął niemal zupełnie w cieniu tych arcydzieł nowelistyki. Wystawiony w jednym z teatrów na nowojorskim Broadwayu, poniósł klęskę u publiczności, a i krytyka przyjęła go nader chłodno. I trudno się dziwić: pisarz wcielił w sensacyjną akcję atmosferę szpiegomanii szalejącą w końcu lat 30. w obozie obrońców republiki hiszpańskiej. Dziś odczytuje się ten utwór z dreszczem nie tyle przejęcia, ile zadziwienia tym, że wybitny, dojrzały już pisarz był w stanie do tego stopnia ulec obłędnej indoktrynacji.

[Wydawnictwo Muza, 1999]