"Sceny z niemego kina" to piękna liryczna spowiedź, w której autor stara się odkryć istotę ludzkiego bytu. Narrator przewraca kartki rodzinnego albumu i dzięki zdjęciom, które są dla niego cudownym wehikułem czasu, zanurza się we własne dzieciństwo spędzone w hiszpańskim miasteczku, położonym w górach. Pierwszy telewizor w Olleros, wielorybie mięso, którym karmiono cherlawe dzieci, wyczekiwanie na przejazd generała Franco, poznawanie tajemnic miłości... Te codzienne obrazy urastają pod poetyckim piórem Llamazeresa do rangi metafory - metafory przemijania, śmierci, narodzin i obumierania ludzkiej pamięci.

[Muza SA, 2005]