Tadeusz Różewicz

ZMARTWYCHWSTANIE FILMU

Pamięci Sergiusza Eisensteina


"Eisenstein
stracił zaufanie towarzyszy
uważa się go za dezertera
przeciął więzy
łączące z ojczyzną"

powiedział Stalin
pykając fajeczkę

kopię roboczą filmu
wywieziono
w nieznanym kierunku

negatyw
zniszczyły wody podziemne
w bunkrze
wytwórni filmowej muzyka
rozpłynęła się w powietrzu

Eisenstein
przyznał się do winy
złożył samokrytykę
oskarżył swoje widzenie
formę
obiecał poprawę

oprawca filmu
otrzymał order

bohaterowie tej opowieści
wymarli
zamieszkali cienie

od magicznej latarni
od czystej radości kina oka
wędrowali do strachu
do prowokacji
do śmierci

Po wielu latach
znaleziono w mieszkaniu Zmarłego
blaszaną puszkę
z tysiącem oddzielnych klatek

w roku 1967
obraz został
zrehabilitowany
nieruchomy okaleczony
niemy
rozpoczął swe pośmiertne
życie
na srebrnym ekranie

1967-1968