Pełna niezwykłych zwrotów akcji, ironiczna i satyryczna opowieść 22-letniego Ripleya Bogle'a, który opowiada historię swojego życia w ciągu czterech dni błąkania się po mrocznych zaułkach Londynu. Młodzieniec świadomie wybiera życie angielskiego kloszarda, który prowadzi nas przez angielską stolicę widzianą oczyma bezdomnego.

Dostrzegam paralelę między postawą życiową bohatera a kreacją manifestacyjną podmiotu lirycznego "Buta w butonierce" Jasieńskiego - ten sam buńczuczny ton, kwestionowanie zasad budujących świat, młodzieńcza fantazja i zdecydowany bunt wobec wszelkich konwenansów.

Ripley prowadzi z czytelnikiem dialog, który okazuje się manipulacją. Dopiero pod koniec tej poetyckiej prozy, w której wyraźny jest kontrast między subtelną formą opisu a codziennymi i często przyziemnymi zdarzeniami, zaczynamy w pełni rozumieć znaczenie tytułu książki.

Wilson stworzył niesamowicie frapującą socjologiczno-polityczną opowieść, o której niezwykłości stanowi język narracji i sposób prezentowania wydarzeń, ujawniających się bynajmniej nie linearnie. Książka, którą czyta się bardzo szybko i w dużym skupieniu, pozostawiająca uczucie niedosytu i pełne zawodu pytanie: dlaczego to już koniec?