Klasyka gatunku. Rzecz, którą czytałam w wieku lat siedmiu, i do której nieraz wracam w wieku lat siedemnastu. Andersen nie karmi czytelnika spłyconymi, wyidealizowanymi historyjkami, jak to mają w zwyczaju współcześni bajkopisarze. Wykreowany przez niego świat, choć osadzony w konwencji baśni, jest wiernym odbiciem rzeczywistości. Kto czytał - niech sobie przypomni, a tym, którzy nie czytali, gorąco polecam.