Sztuka jest jedną z podstawowych aktywności, dzięki której czynimy nasz obcy świat swojskim i – poprzez interpretacje – bezpiecznym. Ale jest to niekończąca się walka polegająca na reinterpretowaniu naszej historycznej przeszłości – a fortiori, która faktycznie zmienia znaczenie historycznej przeszłości, a tym samym także znaczenie nagromadzonych zbiorów dzieł sztuki – i dlatego wymaga kongenialnej logiki, by wysiłek ten uczynić sensownym.

Cztery zebrane wykłady śledzą zasadnicze zagadki, zaciemnione przez mylne ognisko modernistyczno-postmodernistycznej zwady. Epilog jest odpowiedzią na sugestie jednego z czytelników "Penn State Press", który zalecał potrzebę dodatkowego słowa na temat problemów powstających w ostatnim rozdziale. Epilog ujednolica argumenty wszystkich poszczególnych części.

[Universitas, 2004]