Jean Genet (1910-1986), francuski pisarz, znany przede wszystkim ze swoich osiągnięć na polu dramaturgii („Pokojówki”, „Murzyni”, „Balkon”), wpisujących się w nurt teatru absurdu. Prowadził bardzo awanturnicze życie: wielokrotnie skazywany za kradzież i włóczęgostwo, zwolniony został w 1948 r. za wstawiennictwem wybitnych intelektualistów francuskich (m.in. J.P. Sartre'a i J. Cocteau), którzy wprowadzili go na literacki Parnas.

„Dziennik złodzieja” to stylizowane wspomnienie oparte na tym burzliwym okresie. Bohater Geneta przekracza w nich barierę społecznej "normalności", by znaleźć się po stronie marginesu i tam lokować swe namiętności. Odbywa on podróż po Europie jako złodziejaszek, homoseksualista oraz, co szczególnie ważne, człowiek pozbawiony etycznych zasad, gdyż one właśnie, jak można wywieść z lektury książki, są odpowiedzialne za dławienie postaw mniejszościowych w mieszczańskim społeczeństwie "dobrze urodzonych" i "dobrze sytuowanych".

[Wydawnictwo Zielona Sowa, 2004]