Ósmego prairiala 1794 roku, w dniu Istoty Najwyższej, rewolucyjny dygnitarz Bertrand-Quinquet uroczyście powitał w Compiègne przybyłych z Paryża obywateli Lecoubrautina i Philippota, przedstawicieli Komitetu Bezpieczeństwa Publicznego i Konwentu Narodowego. Następnego dnia w mieście znaleziono ciało Céleste Vazille, miejscowej akuszerki, która - jak szeptano - właśnie miała złożyć donos na jednego z oficjeli. Obok odciętej z chirurgiczną precyzją głowy ofiary morderca pozostawił miniaturkę gilotyny. Taki był początek serii makabrycznych wydarzeń. Rozwikłaniem tajemnicy zajmują się miejscowy medyk Louis Lajoy i jego żona Clémence. Przy pomocy córki, marzącej o karierze aktorki, zdemaskują okrutnego zbrodniarza, siejącego postrach wśród mieszkańców Compiègne.

[Prószyński i S-ka, 2006]