Książka nie podobała mi się... Nie wiem, czemu brnęłam przez nią do końca - szczerze miałam ochotę rzucić ją w kąt! Może to i jest parodia, ale do mnie w żaden sposób nie przemawia poczucie humoru autora. Kolejność wydarzeń niemal jak w oryginale, a cała "parodia" polega na tym, że dzieciaki (sprawiające wrażenie lekko ociężałych umysłowo...) naćpały się w szafie. Na ok. 250 stron jedno zdanie wydało mi się zabawne!

Jak dotąd tylko ja oceniłam "Opowieści z Blarnii". Nie jestem wyrocznią, ale moim zdaniem to marnotrawstwo papieru i tuszu.