Powieść o miłości do Casanovy i miłości do Byrona. Pisana jest w formie wspomnień kobiety, wybitnej malarki, kobiety kochającej. Przechodzimy z nią prawie całe życie, od czasu, jak w wieku 14 lat poznaje Casanovę. Ona jest tu główną bohaterką, mimo że - jako jedna z niewielu bohaterów tej książki - jest postacią wymyśloną.

Casanowa był od mniej dużo starszy. W końcu musiał od niej odejść, uciec z Wenecji. Dopiero po jego śmierci kobieta (już wtedy w średnim wieku) poznaje dużo młodszego od niej Byrona. I nie jest to chyba dla niej szczęśliwy dzień.

Książka jest bardzo zajmująca, zwłaszcza z tytułu podjętego tematu. Napisana jest już jednak trochę gorzej, gdzieniegdzie przydługawa i skłaniająca do opuszczania opisów. Ale jeśli jesteście ciekawi ujęcia takiego tematu, nie zawiedziecie się.