Rewelacyjna książka, mądra i ciekawa.
Cytat o wojnie:
Wojna zmienia nas i porusza istotę do głębi. Zmęczenie, strach i bezsenność podniecają człowieka, tak że staje się jakby pijany i nie jest już odpowiedzialny za swoje czyny i myśli, w taki sam sposób jak poprzednio. Daje on wtedy wiarę najbardziej nonsensownym pogłoskom. Małomówny staje się gadatliwym. Łagodny tańczy z radości, gdy widzi jak wróg pada na ziemię z gardłem przebitym strzałą. Wojna to niebezpieczne upojenie. Jej zmiany nastrojów, przeskoki od nadziei do rozpaczy są ostre i wielkie. Tylko wypróbowany żołnierz potrafi zachować zimną krew. Boję sie mego serca. Boję się moich myśli. W czasie wojny nawet najchłodniejszy umysł nie może pozostać niezmącony.

Cytat o Bogu:
Coż to za ślepa plama, którą nawet najmędrsi greccy matematycy i technicy nosili w swoim sercu. Mogli byli poruszyć ziemię z orbity, jak obiecywał to Archimedes, ale kiedy zdawało mi się, że znalazłem nową wiedzę, przeczytałem tylko, że duch mieszka w drzewach, ba, w kamieniach. Także Pitagoras. Mógł był budować maszyny, by pokonać nimi siły natury. Ale on uważał je za mało wartościowe. Uciekał do duszy, do swojego wnętrza, do Boga... Cóż więc oznacza ta straszliwa droga, która prowadzi w głąb człowieka, i która kończy się w ciemności? Pitagoras umiał zbudować wszechświat z liczb. Ale potem zatrzymał się przed człowiekiem, ktorego nie można zbudować z liczb. Czyżby więc mrok człowieka był mimo wszystko czymś istotniejszym niż światło natury i wiedzy?

O losie Zachodu:
I jakiż to będzie los Zachodu. Ciało bez ducha. Życie bez nadziei, zniewolenie człowieka, niewola tak beznadziejna, że niewolnicy nie wiedzą już nawet, iż są niewolnikami. Bogactwo bez radości, obfitość bez możliwości korzystania z niej. Śmierć ducha.