24. Nic zwyczajnego: O Wisławie Szymborskiej (Rusinek Michał (ur. 1972))
Zbiór anegdot uporządkowanych niezbyt linearnie i garść rozważań literackich autorstwa wieloletniego sekretarza noblistki. Bardzo ciekawie, miejscami zabawnie. Rusinek ma dość ekscentryczny stosunek do chronologii z jednym wyjątkiem: książka kończy się tak, jak się skończyć musi.

Wyobrażam sobie, że praca i samo przebywanie z Szymborską musiało być dla autora przygodą życia, czemu niejednokrotnie daje wyraz na kartach książki.

25. Pan Parasol (Papużanka Zośka)
hmm...
W którymś miejscu Rusinek opowiada o tym, jak Szymborska dziwiła się, że można w wierszu pisać o źródle szyi (to chyba o Poświatowskiej, którą skądinąd ceniła), bo ona napisałaby po prostu "obojczyk". No, to mniej więcej tak.

26. Lekcje chemii (Garmus Bonnie)
Dostałam wersję po angielsku w letnim prezencie i na początku wydawało mi się, że to takie całkiem niezłe wakacyjne czytadło, ale dość szybko zaczęłam się nudzić. Interesujący natomiast jest wątek braku równouprawnienia kobiet w USA połowy XX wieku, zresztą dość często poruszany w amerykańskiej literaturze.
Notatka, którą napisałam podczas czytania jest dość druzgocąca:
- na dobrą książkę jest trochę zbyt płytka, pojawiające się interesujące pomysły są porzucane bez rozwinięcia.
- czy tylko ja mam wrażenie, że oglądam odcinek amerykańskiego serialu dla gospodyń domowych?
- duże samochody, piękne suknie i dużo pastelowych kolorów
- liczba zbiegów okoliczności , jak i nieszczęśliwych wypadków przekraczają wszelkie limity.

27. Babska Stacja (Flagg Fannie (właśc. Neal Patricia))
Amerykańska prowincja, lata czterdzieste, mężczyźni idą na wojnę, a kobiety przejmują ich obowiązki.
Miałam nadzieję na ciepłe czytadło, ale książka jest tak infantylna, że brnęłam z pewnym trudem. Jedynym plusem jest odrobina historii, a dokładniej dzieje kobiecych oddziałów lotniczych podczas II wojny światowej i skandaliczny sposób ich potraktowania, gdy już nie były potrzebne. Jak lotniczki zostały potraktowane, gdy mężczyźni zaczęli przejmować ich miejsca by uniknąć poboru, a także później, po wojnie.

28. Sunrise by the Sea, Colgan Jenny
Kolejna ciepła historia, tym razem z wybrzeży Kornwalii. Takie tam czytadło przesadnie mdłe i optymistyczne.

29. Kasztanowy ludzik (Sveistrup Søren)
Kolejny okrutny kryminał ze Skandynawii. Ponownie pojawiają się patologiczne stosunki w rodzinie, wykorzystywanie dzieci i potworne okrucieństwo.
W trakcie czytania zorientowałam się, że jest i taki serial, więc włączyłam dla porównania i wytrzymałam ledwie kilka minut. Jednak okrucieństwa na ekranie są dla mnie trudniejsze do przebrnięcia, niż książka, w której zawsze można ominąć jakieś zdanie czy akapit.
Nie wiem jacy oni są tam na północy, ale wolę myśleć, że popularność takiej literatury to po prostu ukryta chęć przeżycia jakichkolwiek mocniejszych emocji.