Jestem gorolem. Pierońskim gorolem, co to na domiar złego kilkanaście lat mieszkał w Warszawie. A potem los zawiódł mnie na Śląsk. Do Hanysów. Do najbardziej richtikowych Hanysów. Jak ja ich wtedy nie rozumiałem. Nie cierpiałem. Obwiniałem o wszystkie złe cechy i myślałem, że Ślązacy po prostu tak mają. Dziedzicznie, genetycznie... Po kilku latach pobytu tam musiałem uciekać. Nie wytrzymałem ciągłej konfrontacji. Ja chciałem moich Ślązaków "cywilizować", oni brali mnie za zarozumiałego "chama z Warszawy".
Długie lata później przeczytałem Kajś: Opowieść o Górnym Śląsku (Rokita Zbigniew) Olśnienie. Zrozumienie. Akceptacja. Mojej Żonie (rodowitej Ślązaczce) też ta książka pomogła, bo poczuła, że ja po tylu latach akceptuję jej śląskość. Polecam każdemu gorolowi...