Czytelniczo to kiepski czas - coś tam czytam, ale mało. Przeważnie źle trafiam i albo odkładam, albo brnę bez zachwytu.

4. Pajęczyna (Christie Agatha (właśc. Osborne Charles)) - 3
Sztuka zaadaptowana na powieść przez kogoś innego, ale to wciąż Christie z jej pomysłami, a cały problem polegał na tym, że miewała je dobre, ale najczęściej niedopracowane. Tutaj też mi zgrzytało, a musiało potężnie, skoro tylko 3. Teraz już pamiętam jedynie, że brakowało miejscami logiki i miałam wątpliwości, co do upływu czasu.

5. Czas łaski (Grisham John) - 3
To był prezent gwiazdkowy, dlatego chciałam przeczytać, choć niekoniecznie mnie do Grishama ciągnęło. Słusznie zresztą, bo już po ok 100 stronach byłam lekko znudzona, a do tego miałam świadomość, ze przez kolejnych 500 będzie podobnie - opisana jest każda czynność i każda myśl. Akcja w ogólnym zarysie dość przewidywalna, a pojawiające się liczne trudności są kolejno pokonywane lub omijane przez szlachetnego prawnika. Przeczytałam pewnie z pięć jego książek, obejrzałam też kilka ekranizacji i mam wrażenie, jakby to była wciąż ta sama historia. Można, ale niekoniecznie.

6. Śmiejący się policjant (Sjöwall Maj, Wahlöö Per) - 4
Szwedzki, stary jak świat, kryminał. Wprawdzie sprzed ery szalonej popularności skandynawskiej literatury epatującej okrucieństwem i rozmaitymi, nazwijmy je niestandardowymi, zachowaniami, ale tego typu literatury protoplasta.
Na początku mamy masakrę, a potem długie, żmudne śledztwo

7. Tam, gdzie nie pada (Sowa Michael) -3,5
To również gwiazdkowy prezent i całe szczęście, że piszę notatkę na długo po przeczytaniu książki, bo pamiętam, że miałam sporo zarzutów do autora (co widać po wystawionej na gorąco ocenie), co jednak nie oznacza, że nie warto. Warto przeczytać, bo historia dość ciekawa, możliwe, że niejednostkowa, że podobne grupy wybierały się za ocean również z innych krajów (takie badanie byłoby ciekawe).
XIX wiek, rezydujący w Texasie franciszkanin niechcący ściąga do siebie całą śląską wieś.