Uwielbiam powieści historyczne, zwłaszcza te, których napisanie poprzedziła wielka kwerenda. Gdzie dbałość o realia naprawdę leży autorowi na sercu. Z których można się dowiedzieć wielu ciekawostek i anegdot z epoki. Tak właśnie pisze Zuzanna Orlińska, ceniona autorka książek dla dzieci i młodzieży. Akcja części z nich dzieje się w dawnych czasach - „Detektywi z klasztornego wzgórza” odkrywają zagadkę w międzywojennym Czerwińsku, „Z Bożej łaski Jadwiga, król” opowiada o Jadwidze Andegaweńskiej, a także jej następczyni u boku Władysława Jagiełły, Annie Cylejskiej, „Miasto pamięci” wprawdzie dzieje się współcześnie, ale poprzez nagrobki znajdujące się na Cmentarzu Powązkowskim przedstawia całą plejadę postaci z XIX i XX wieku.

„Król Myszy” - pierwsza część cyklu „Uczeń Sztukmistrza” - dzieje się głównie w Warszawie w początkach XIX wieku. Kiedy dawna stolica Polski jest pod zaborem pruskim, czasowo przebywa w niej incognito przyszły król Francji Ludwik XVIII i Ernest Teodor Amadeusz Hoffmann, twórca „Dziadka do orzechów”. Stałymi mieszkańcami jest wiele znakomitych osobistości - Antoni Magier, wybitny meteorolog, fizyk i pamiętnikarz, Franciszek Gugenmus, utalentowany zegarmistrz (dawniej królewski), Samuel Bogusław Linde, twórca słownika języka polskiego, Jan Kiliński, szewc, dawny rewolucjonista i Jordaki Kuparenko, cyrkowiec, pirotechnik, konstruktor i awiator balonowy. Wśród nich porusza się główny bohater, nastoletni syn szewca - Marcin Zięba.

Czas akcji - rok 1804 - to czas wielu znaczących wydarzeń. Dla Europy istotne jest, że mimo wielu przeciwników umacnia się władza Napoleona, który ostatecznie w grudniu koronuje się na cesarza Francuzów. Dla Polski to moment, kiedy po abdykacji ostatniego króla i później jego śmierci nie istnieje ona jako samodzielne państwo. Dla warszawskich Żydów to okres, kiedy E. T. A. Hoffmann pełni funkcję urzędnika odpowiedzialnego za nadawanie im nazwisk. Jedne, przydzielone przez literata, brzmią pięknie, jak Rosenbaum (Różane drzewo) czy Goldberg (Złota góra), inne mogą być odbierane prześmiewczo. Od decyzji funkcjonariusza pruskiego nie ma jednak odwołania…
Jest o czym pisać! Zuzanna Orlińska potrafi ciekawie uprząść splot wydarzeń. Wprawdzie na początku akcja rozwija się powoli i trochę nużyło mnie przedstawianie kolejnych postaci, które wydawały się być zupełnie bez związku ze sobą, ale później losy Marcina Zięby i wielkiej pieczęci Francji naprawdę zaczęły mnie intrygować. Z niecierpliwością czekam na drugi tom.

Warto dodać, że w książce umieszczony jest plan Warszawy z tego okresu, narysowany przez Mikołaja Kamlera, a na końcu jest nota historyczna i krótkie notki biograficzne o realnym życiu postaci, występujących na kartach tej powieści. Pozwala to czytelnikowi lepiej poruszać się w czasie i przestrzeni lektury.