Według oceny:

Waco (USA-2018); mini series (6 odc./5 godz.); ocena: 9/10
Film oparty na autentycznej historii oblężenia Mount Carmel Center, farmy zamieszkałej przez religijną sektę Branch Davidians (Gałęź Davidowa), której przywódcą był David Koresh. Oblężenie trwało 51 dni. Film skupia się w dużej mierze na akcji negocjującej, prowadzonej z ramienia FBI przez Gary’ego Noesnera z Koreshem. Im więcej czasu upływa, tym większe jest zniecierpliwienie przywódców FBI i ich nieprzeparta chęć zamanifestowania po czyjej stronie leży siła. Rzut okiem za kulisy życia w sekcie. Patrząc z boku trudno uwierztyć, że dorośli, wykształceni ludzie dają się tak omamić charyzmatycznemu przywódcy i jego ideom, że tracą kontrolę nad własnym życiem i jak roboty wykonują wszystkie polecenia. Smutny film, na tle którega wybija się postać negocjatora FBI, Gary’ego Noesnera. Noesner jest autorem wspomnień z całokształu pracy jako FBI hostage negotiator pt. „Steeling for time”. Koniecznie do przeczytania
Reżyseria: Drew Dowdle, John Erick Dowdle
W rolach głównych: Michael Shannon, Taylor Kitsch, Paul Sparks, Julia Garner, Rory Culkin, Glenn Fleshler

Płoty / Fences (USA-2016); ocena: 8/10
Filmowa wersja sztuki Augusta Wilsona pod tym samym tytułem. Historia afro-amerykańskiej rodziny w latach 50. ubiegłego wieku. Troy Maxon, ojciec rodziny, nie należy do kryształowych charakterów, ma za sobą kryminalną przeszłość, ale stara się jak może dostosować do życia w społeczeństwie. Dzięki wpływom żony, Rose, udaje mu się kroczyć uczciwą ścieżką, z dala od przestępczości, ale życie z nim do łatwych nie należy. Jest egoistyczny, despotyczny i głównie siebie ma na uwadze.
Film oparty głównie na dialogach, czego można się spodziewać po adaptacji utworu dramatycznego.
Sztuka „Fences” Augusta Wilsona zdobyła nagrodę Pulitzera w 1987 roku, w kategorii dramat.
Reżyseria: Denzel Washington
W rolach głównych: Denzel Washington, Viola Davis, Steven McKinley Henderson

Dating List (Canada-TVmovie-2019); Ocena 7/10
Abby pragnie znaleźć pracę w wydawnictwie, ale bez rekomendacji jest to prawie niemożliwe. Kiedy więc dostaje propozycję przejrzenia ofert matrymonialnych, które otrzymała jedna z redaktorek i wybrania kilku najbardziej interesujących, zgadza się bez zastanowienia. Tylko co zrobić, gdy wyselekcjonowany przez nią kandydat z czasem i jej wpada w oko? Całkiem przyjemna komedia romantyczna.
Reżyseria: David Strasser
W rolach głównych: Natalie Dreyfuss, Andrew Dunbar

Machina wojenna / War Machine (USA-2017); ocena: 6/10
Wojna w Afganistanie trwa już osiem lat. Prezydent Obama wysyła Generała Glenna McMahona by zakończył tam działania. Ten ubzdurał sobie, że wojnę można wygrać...
Film pokazuje absurdy wojny w Afganistanie i całkowite oderwanie od rzeczywistości jej przywódców. Film jest ekranizacją książki Michaela Hastingsa pt: „Wszyscy ludzie generała”. Za fikcyjnym nazwiskiem McMahona kryje się postać gen. Stanleya McChrystala, który w 2009 roku został mianowany dowódcą wojsk w Afganistanie.
Reżyseria: David Michod
W rolach głównych: Brad Pitt, Alan Ruck, Will Poulter, Tilda Swinton

Dzikie łowy / Hunt for the Wilderpeople (New Zealand-2016); ocena: 5/10
Kiedy zaczęłam oglądać Dzikie Łowy, myślałam że mam do czynienia z filmem obyczajowym, który pokaże adaptację niechcianego, zbuntowanego nastolatka, przerzucanego z jednej rodziny zastępczej do następnej, do którego los się uśmiechnął, gdy poznał go z przesympatyczną ciotką Bellą. Niestety, film bierze niespodziewany skręt w kategorię przygodowo-komediową i wychodzi z tego jakieś nieprawdopodobne dziwadło. Może tam i były śmieszne momenty, ale do mnie one nie przemawiały. Włóczenie się po nowozelandzkim buszu i związane z tym przygody – często przerysowane i karykaturalne – nie wzbudzały we mnie żadnych emocji. Raczej natrętnie powtarzane pytanie: Co to miało być?
Reżyseria: Taika Waititi
W rolach głównych: Julian Dennison, Sam Neil

Noce w Rodanthe / Nights in Rodanthe (USA-2008); ocena: 5/10
Mąż Adrianne odszedł od niej, by ułożyć sobie życie z inną. Kiedy romans się wypalił, chce wrócić na łono rodziny. Czy Adrianne powinna przyjąć go z powrotem, choćby tylko dla dobra dzieci? Adrianne rozważa tę możliwość, ale ociąga się z ostateczną decyzją. Być może kilkudniowy pobyt w nadmorskim pensjonacie, prowadzonym przez przyjaciółkę, pomoże jej w podjęciu tej trudnej decyzji...
Film na podstawie powieści Nicholasa Sparksa więc wiadomo czego można się spodziewać. Romans w pięknej scenerii i z doskonałą obsadą aktorską. Uroczy pensjonat, w którym sama chętnie spędziłabym krótkie wakacje – byle nie w czasie sztormu.
Reżyseria: George C. Wolfe
W rolach głównych: Diane Lane, Richard Gere

Gosford Park (USA/UK-2001); ocena 4/10
Wykwintne przyjęcie w luksusowej wiejskiej posiadłości Gosford Park. Zjeżdża się arystokracja wraz ze służbą. Film tak nudny jak prawdopodobnie nudne byłoby przyjęcie w realu. Rozparcelowanie gości, obiad i rozmowy o niczym, jakieś przypadkowe romanse, polowanie... takie tam rozrywki bogaczy. A w suterynach uwija się służba, by wszystko grało jak należy. Film o niczym i nawet morderstwo nie ożywiło tej nudnej atmosfery arystokratycznego zgromadzenia. Za dużo osób, za dużo ględzenia...
Reżysertia: Robert Altman
W rolach głównych: Maggie Smith, Kristin Scott Thomas

Nad życie (Pol-2012); ocena: 4/10
Film o Agacie Mróz, gwieździe siatkarstwa, która z powodu choroby musiała wycofać się z kariery sportowej. Film słaby, schematyczny, ograniczający się do jednego tematu – poświęcenie i walkę o nienarodzone jeszcze dziecko. Historia pokazana z jednej tylko perspektywy – Agaty. Ona sama podejmuje decyzję, głucha na zalecenia lekarzy i prośby męża. Większa część akcji rozgrywa się w szpitalu, niewiele się dzieje, osoby odwiedzające to matka, pokazana raz lub dwa razy i mąż z którym rozmowa się nie klei z powodu różnicy zdań. Agata nie chce słuchać jego argumentów i traktuje go z oziębłym dystansem. Historia Agaty jest na pewno tragiczna i powinna emocjonalnie potrząsnąć widzem, ale tego twórcom filmu nie udało się osiągnąć. Z filmu wieje nudą i przewidalnością. Wszyscy wiemy jak skończyła się ta historia. Oglądanie bohaterki, na przemian zwijającej się z bólu lub głaszczęcej się po brzuchu, nie czyni tego filmu atrakcyjnym. Dużo większe wrażenie zrobił na mnie wywiad z mężem Agaty, Jackiem Olszewskim. W jego wypowiedziach można wyczuć więcej emocji niż w całym filmie.
Reżyseria: Anna Plutecka-Mesjasz
W rolach głównych: Olga Bołądź, Michał Żebrowski, Danuta Stenka

Ma nawet twoje oczy / He even has your eyes (France/Belgium-2016); ocena: 4/10
Para Afro-Francuzów otrzymuje radosną i długo wyczekiwaną wiadomość, że ich podanie o adopcję zostało zaakceptowane i mogą zgłosić się w celu załatwiania formalności. I tu mała niespodzianka. Okazuje się, że przeznaczone im dziecko jest rasy białej. Nowi rodzice przyjmują ten fakt bez zmrużenia okiem, gorzej z dalszą rodziną i otoczeniem. Taka sobie komedyjka, trochę zwariowana, z tendencją do przesadnie egzaltowanych zachowań, co leży w naturze Afrykanów. Ale sam temat zmusza do myślenia. Bo faktem jest, że kolorowe dziecko w białej rodzinie nikogo nie dziwi. Ale białe dziecko u czarnych rodziców? Dodatkowo subtelne zaznaczenie, że rasizm to nie przypadłość wyłącznie białych.
Reżyseria: Lucien Jean-Baptiste
W rolach głównych: Aissa Maiga, Lucien Jean-Baptiste

Czy leci z nami pilot? / Airplane (USA-1980); Ocena: 3/10
Komedia, która cieszyła się dużą popularnością w latach 80. ubiegłego wieku. Trochę się mówiło o tym filmie ostatnio z racji 40 rocznicy wypuszczenia na ekrany. Poczułam nutkę nostalgii i postanowiłam odnowić znajomość z tym filmem. Totalna porażka. Nic mnie w nim nie śmieszyło, wręcz przeciwnie, czułam zażenowanie, że można było nakręcić takie bzdury. Czy podobał mi się ten film, gdy oglądałam go po raz pierwszy w latach 80.? Chyba tak, ale bez szału, bo prawie nic z niego nie zostało mi w pamięci.
Reżyseria: Jim Abrahams, David Zucker
W rolach głównych: Robert Hays, Julie Hagerty, Leslie Nielson

Notki filmowe 06-07, 2020