Stephen King, który napisał m.in. "najbardziej feministyczną książkę napisaną przez mężczyznę", czyli Gra Geralda (King Stephen (pseud. Bachman Richard, Evans Beryl)), albo apologię aborcji Bezsenność (King Stephen (pseud. Bachman Richard, Evans Beryl)), a w swych innych powieściach wielokrotnie nie stronił od kreacji bohaterów podług swoich politycznych sympatii (np. podli, antypatyczni, otumanieni religią republikanie kontra wspaniali, mądrzy, szlachetni i areligijni demokraci w Pod kopułą (King Stephen (pseud. Bachman Richard, Evans Beryl)) ) tym razem ośmielił się wygłosić zdanie, za które spotkało go potępienie ze strony "tolerancyjnej" lewicy:

"I would never consider diversity in matters of art. Only quality. It seems to me that to do otherwise would be wrong."
twitter.com/StephenKing/status/1217058848403599361​
czyli w luźnym tłumaczeniu
"Nigdy nie rozważałbym użycia różnorodności* dla celów sztuki. Tylko jakości. Dla mnie robić inaczej byłoby niewłaściwe."

*różnorodność odnosi się tu do popularnej i krytykowanej głównie z konserwatywnej strony tzw. "forced diversity", czyli sztucznego "wyrównywania" udziału przedstawicieli różnych mniejszości w gronie bohaterów i wprowadzania politycznie poprawnych, choć często bezsensownych wątków, tylko z powodów ideologicznych - np. oburzanie się na brak czarnoskórych bohaterów w filmach historycznych o XV-wiecznej północnej Europie albo głośne ostatnio zmiany w netflixowym "Wiedźminie" w stosunku do książek Sapkowskiego.
www.quora.com/What-is-forced-diversity-Why-does-everyone-complain-about-it-If-you-plan-on-writing-a-diverse-set-of-characters-how-do-you-not-make-it-forced-What-are-some-examples-of-forced-diversity-and-non-forced-diversity

Jak widać różnorodność nie obejmuje umożliwienia koegzystencji z osobą o odmiennym zdaniu do obowiązującego. Taką osobę należy skrytykować, postawić do pionu i wyegzekwować odszczekanie heretyckich poglądów. (Dopuszczalne jest też radykalne rozwiązanie, jak w Australii, gdzie 21-letni aktywista i przewodniczący uczelnianego klubu Partii Liberalnej, Wilson Gavin, popełnił samobójstwo po masowym potępieniu w sieci i przez australijskich polityków za to, że zaprotestował przeciw spotkaniu dzieci z tzw. drag queen w bibliotece publ. Brisbane.)

I nawet, jeśli przyjąć wykładnię "inni niż WASP startują pod górkę", to nadal nie usprawiedliwia to przydzielania "punktów za pochodzenie" przy ocenianiu jakości twórczości czy pracy - wyrównywanie na siłę "parytetami" w sztuce:

- po pierwsze jest obraźliwe wobec tych, którym się udziela "wsparcia" (no bo przecież "sami by nie dali rady, gdyż są upośledzeni"),
- po drugie zniechęca do skupienia się na tworzeniu rzeczy wysokiej jakości (bo nie jakość jest oceniana, tylko kryteria leżą POZA SAMĄ SZTUKĄ!),
- po trzecie obniża sam prestiż konkursów i nagród - tak jak stało się to chociażby z literacką nagrodą Nobla, której upolitycznienie jest faktem i trywializuje ją, a laureatów naraża na (czasem niebezpodstawne) zarzuty o hołdowanie różnej maści ideologiom albo o to, że ich twórczość obiektywnie jest słaba, a nagroda została przyznana "w ramach wyrównywania szans".

Ciekawy i krótki filmik o popkulturze, propagandzie i poprawności politycznej
www.youtube.com/watch?v=avYSvZmIVv8