Studiuję psychologię stosunków międzykulturowych, więc zapisy wrażeń z kontaktów z innymi kulturami, przede wszystkim tymi skrajnie odmiennymi, są dla mnie zwykle smakowitym kąskiem. Ale niewiele takich relacji pochłonęło mnie z równą siłą. Gawędę (to słowo chyba najlepiej oddaje istotę stylu autora) Marcina Bruczkowskiego czyta się cudownie lekko, bo i napisana ze swadą w dodatku językiem który nie odstraszy laików. Wydawało mi się przed lekturą, że już dużo wiem o Japonii... tymczasem kolejne strony zaskakiwały kolejnymi niespodziankami dotyczącymi codzienności.

Wszystkim japonofilom polecam przy okazji koleją lekturę obowiązkową - "Chryzantemę i miecz" autorstwa Ruth Benedict.