Pan Geraint Jones postanowił swoim czytelnikom opowiedzieć nieco o swojej pracy, czyli o pracy żołnierza. Autor omawianej pracy zrobił to w nieco nietuzinkowy sposób, bo założył (moim zdaniem słusznie), że charakter pracy żołnierza, a przez to i charakter samego żołnierza pozostają niezmienne w czasie oraz zupełnie niezależne od munduru oraz uzbrojenia, jakie ten żołnierz nosi. Idąc za tym założeniem napisał on powieść zatytułowaną ''Krwawy Las'' (link: Krwawy las (Jones Geraint)), która opowiada o niemalże kompletnej porażce trzech legionów rzymskich, jakiej to doznały one w 9-tym roku n. e. z rąk podłego zdrajcy Arminiusza (17 p. n. e. do 21 n. e.), którego postać, w przeciwieństwie do mnie, pan Jones uwielbia. Trzeba zaznaczyć, że klęska ta zakończyła się prawie całkowitym wyginięciem żołnierzy rzymskich, którym zdarzyło się brać w niej udział. Autor, korzystając z wolności twórczej oferuje swoim czytelnikom rzekome powody zdrady Arminiusza, które brzmią trochę łzawo i naiwnie. Zdrada jest zdradą i nic jej nie wytłumaczy, tym bardziej, że zdradzony Publiusz Kwinktyliusz Warus (46 p. n. e. - 9 n. e.) traktował Arminiusza, jak członka własnej rodziny. Moim zdaniem Arminiusz zdradził, bo marzyła mu się władza królewska. To chore marzenie stało się przyczyną jego przedwczesnej śmierci z rąk jego własnych anarchizujących pobratymców. Za nim to sie stało został pyszny Germanin pokonany w polu przez zdolnego Germanika (15 p. n. e. - 19 n. e.), którego zazdrość Tyberiusza (42 p. n. e. - 37 n. e.) pozbawiła realnej szansy na kompletne podbicie dla Rzymu całej Germamii oraz być może także i życia.

Niemniej jednak sama powieść jest napisana sprawnie i wypełnia ją realizm w opisie działań wojennych i zachowań żołnierzy w różnych sytuacjach. To jest duża wartość dodana. Dodatkowo przyznaję, że nie doszukałem się żadnych merytorycznych błędów w tej książce. Warto jest po tę książkę sięgnąć, aby dowiedzieć się czegoś więcej o trudnej profesji żołnierskiej. Profesji trudnej, zwłaszcza wtedy, kiedy to mowa jest o byciu żołnierzem nie dla żartów, czyli nie tak, jak to ma miejsce w czasie pokoju.