Użytkownik: haniagut 23.04.2018 20:19 napisał(a):
Odpowiedź na: Trzy lata – już tyle czas... | il93 Ona cierpi, on cierpi, a głównym ich problemem jest to, że nie mówią sobie wszystkiego. I w sumie dobrze, że nie mówią, bo jak zaczynają mówić to słowami "byłem niczym potłuczony wazon, który należało najpierw skleić, by móc do niego nalać wodę i włożyć kwiat do środka, ale ty tego nie rozumiesz"... W szale górnolotnych sformułowań czasem jeszcze oszczędzają sobie widoku bólu, pozbawiają się znienacka złudzeń, a łzy spływają po ich policzkach na każdym kroku lub ich oczy błyszczą jak gwiazdy świecące na niebie. Oczywiście jest jeszcze czarny charakter, o którym autorka pisze "ponosił winę, nosił ją na swoich barkach, a jej brzemię pozostanie w nim aż do śmierci" - jak to z czarnymi charakterami bywa. Podsumowując - idealny tytuł dla rozedrganych emocjonalnie 13-16-latek.