Komentarze użytkownika PaniDalloway

1. Woolf Virginia 2. Müller Herta i Jelinek Elfriede (wiem, że miało być dwóch, a w moim wypadku w zasadzie dwie, ale nie mogłam się zdecydować :P)

Poza Tochmanem i Rudan przyszły mi do głowy jeszcze dwie pozycje: Rio Bar i Srda śpiewa o zmierzchu w Zielone Świątki

Fakty: Autobiografia powieściopisarza (4,5) Nim zapadnie noc (4,5) Opowieść wdowy (5) Pianola (audiobook) (4) Ludzie na moście (5) Sól (5) Sto pociech (4,5) Wielka liczba (5) Wołanie do Yeti (5) Wszelki wypadek (6)

Niezwykle rzadko czytam kilkakrotnie tę samą książkę. Wyjątek stanowi Pani Dalloway , którą jestem całkowicie oczarowana. Myślę, że przyszłości będę jednak wracać do Chwile wolności: Dziennik 1915-1941 , Wściekłość i wrzask , Pianistka i innych pozycji moich ulubionych pisarzy.

"Notatka" Życie– jedyny sposób, żeby obrastać liśćmi, łapać oddech na piasku, wzlatywać na skrzydłach; być psem, albo pogłaskać go po ciepłej sierści; odróżniać ból od wszystkiego, co nim nie jest; mieścić się w wydarzeniach, podziewać w widokach, poszukiwać najmniejszej między omyłkami. Wyjątkowa okazja, żeby przez chwilę pamiętać, o czym się rozmawiało przy zgaszonej lampie; i żeby raz przynajmniej potknąć się o kamień, zmoknąć na...

Toni Morrison (Noblistka) porusza w swoich powieściach kwestie rasowe, skupiając się przy tym głównie na problematyce kobiecej. Warsztatowo najbliższa jest chyba Williamowi Faulknerowi (zresztą napisała pracę magisterską na temat wątków samobójczych w literaturze Faulknera i Woolf, więc moje skojarzenie z całą pewnością ma swoje uzasadnienie), jej proza jest równie gęsta, wielowarstwowa, skupiona na moralnych dylematach bohaterów, czasem brutalna...

Chwile wolności: Dziennik 1915-1941 (6!) zachwyciły mnie do granic możliwości. Z czystym sumieniem mogę również polecić: Raj (5,5) Noc i dzień (5) Spisek przeciwko Ameryce (5) Wzburzenie (5)

Chwile wolności: Dziennik 1915-1941 (6!) Sceny z życia wiejskiego (4,5) Strażnik sadu (4,5) Droga (4,5) Cień pisarza (4,5) Zuckerman wyzwolony (4)

Fakt, że książka nie zawiera fabuły nie musi od razu oznaczać, że jest "pozbawionym sensu shitem" czy "nieskładnymi wypocinami". Z pewnością nie jest to pozycja dla każdego. Może o tym świadczyć choćby szeroka rozbieżność w ocenach biblionetkowiczów. Dla mnie jednak ta nie-powieść (w wielkim skrócie) symbolizuje po prostu szum komunikacyjny, i ten międzyludzki, i ten w relacji człowiek- medium, krytykuje kulturę masową, bynajmniej jej nie odrzuca...

U mnie w pierwszej dziesiątce jest tylko Umberto Eco... Na pierwszym miejscu ex equo "Dzieło otwarte: Forma i nieokreśloność w poetykach współczesnych" i "Lector in fabula: Współdziałanie w interpretacji tekstów narracyjnych"- 70%.

Na 99% "Bratanek Wittgensteina: Przyjaźń" (Bernhard Thomas). W pierwszej dziesiątce mam tylko Bernharda, Rotha i Faulknera. Bynajmniej mnie to nie dziwi :)

Polecam pogodną, wciągająca i niezwykle błyskotliwą książkę "Flush: Biografia" autorstwa Virginii Woolf.

1. Od jednego dnia ("Pianistka") do trzech miesięcy ("Żądza"). Zazwyczaj około tygodnia do dwóch. 2. Sięgam głównie po powieści z niemiecko- i anglojęzycznego kręgu kulturowego. 3. "Pan Tadeusz" i "Dziady". 4. Nie mam zdania na ten temat. 5. W.A.B. 6. Nie. 7. Trans-Atlantyk. 8. Witold Gombrowicz. 9. Nie jestem zorientowana w literaturze dziecięcej, więc nie będę zmyślać. 10. Około trzydziestu, może...

Dla mnie siła tej książki nie tkwi w języku, czy zgrabnie przeplatających się wątkach, ale w motywach, przejawach, śladach, symbolach, powtórzeniach, relacjach, słowach kluczach. Baśnie. Włosy! Tajemnice. Śmierć. Żmija. Lis. Łabędź. Ciało. Czerwony pantofel. Lustro. Krew. Las. Piętno. Kłamstwo.