Komentarze użytkownika iwowzi

Podobała mi się ta książka, bardzo szybko się czyta, fabuła ciekawa, trochę sekretów i tajemnic, bez nużących opisów. Niecierpliwie czekam na ciąg dalszy, już się ukazał "Smak dymu" ale jeszcze nie trafił w moje ręce.

Autorką tej książki nie jest amerykanka, Lesley Lokko pochodzi z rodziny Ghańsko-Szkockiej.

Niestety, jednak koniec. Chyba, że.. autor napisze coś o wcześniejszych latach Kurta Wallandera, bo po Niespokojnym człowieku raczej niczego już nie możemy się spodziewać, jak sam autor mówi, ostatnie lata życia komisarza należą wyłącznie do Liny i Klary. I nich tak zostanie.

Popieram, to naprawdę dobry kryminał. Co ciekawe, autor w każdej książce umieszcza wątek mistyczny. Też to odkryliście? W "Pograniczu" Stella w dziwny sposób ucieka z policyjnej furgonetki wcześniej sprowadzając deszcz a w "Mężczyźnie....." Elina na samym początku śledztwa spotyka zmarłą przed 25 laty Ylvę co odkrywamy dopiero w ostatnim zdaniu książki. Mam nadzieję, że doczekamy się polskich wydań pierwszych trzech części cyklu. Ja czekam na n...

To znowu ja. Przeczytałam już książkę i znalazłam potwierdzenie, że to jednak autor się pomylił. Leon czytając list od matki dowiaduję się, że napisała ona kolejną powieść. W Triumfie słońca autorką pisanych powieści o przeżyciach podczas oblężenia Chartumu i pobytu w haremie jest Amber, żona Penroda. W Assegai to matka Leona pisze powieści. No cóż, tu Leon i jego przygody są treścią powieści, więc te małe nieścisłości w tle nie ujmują nic z powi...

Kolejny raz niezawodny Mankell i niezawodny Kurt Wallander. Wielka szkoda, że to juz ostatnia z przygód komisarza Wallandera. Wskazuje na to nie tylko zapowiedź wydawców i autora, sam Wallander niejako o tym mówi. Godzi sie z tym, że w dobie globalizacji i wszech obecnej elektroniki potrzeba "nowych" policjantów, którzy łatwiej będą przyswajać wiedzę o nowoczesnych technikach przekazu i gromadzenia informacji. Wallander ze swoim kunszte...

A może Ostatni Tempariusz? Polecam.

Wybacz, ale mam uwagę do zdania o zesłaniu zarazy,otóż sprawdziłam - epidemia dżumy faktycznie szalała w tych latach w Europie, zbierając wielkie "żniwo". Rozprzestrzeniała się bardzo szybko i łatwo, bo świat chrześcijański nie przyjmował zasad medycznych dotyczących higieny i izolacji chorych, już znanych w świecie muzułmańskim. We wspomnianym przez Ciebie Medicusie, bohater udaje się właśnie na wschód w celu pobierania nauk medycznych...

W adaptacji filmowej tej powieści pan Henryk Bista rewelacyjny w roli sługi Pana Hrabiego.Uwielbiam książkę i film. Pozdrawiam wszystkich miłośników twórczości M.Rodziewiczówny

Często w książkach wypozyczonych z biblioteki znajduję pocztówki z wakacji lub z życzeniami świątecznymi. Domyślam się że służą tej osobie jako zakładka do książki, później zwracając do biblioteki zapominają o włóżonych tam kartach.Zawsze zostawiam je w tych książkach, może adresat kiedyś wróci do książki i odnajdzie swoją korespondencję?

Ja dopiero teraz odkryłam Mankella. Z zainteresowaniem czytam więc wszystkie recenzje i wypowiedzi o jego książkach. Powyższa jest tak trafna w opisie zarówno konstrukcji powieści jak i głównego bohatera, że pozwoliłam sobie zwrócić na to uwagę a jednocześnie zachęcić wszystkich do czytania tych naprawdę innych kryminałów.

Jak najbardziej zgadzam się z powyższą wypowiedzią, uważam że wogóle książki P. Shaw to pasjonujaca rozrywka. Wszystkie które przeczytałam do tej pory (jestem w trakcie czytania Nad wielką rzeką)pokazują pionierski obraz Australii, problemy osadników, narodziny nowych miast, konflikty z tubylcami, ale też perypetie miłosne bohaterów i trochę codziennego życia na farmie. Dla miłośników takiej literatury to naprawdę ciekawe książki. Gorąco polecam....