Komentarze użytkownika vivienna

Myślę że bardzo dobrze, że poruszyłaś ten temat, jednak, jeśli pozwolisz, wprowadzę kilka poprawek/uściśleń. (Moi rodzice prowadzą hodowlę owczarków niemieckich, więc dość dobrze znam problemy hodowców.) -Suczka może być kryta tylko raz w roku i tylko jeśli jest w dobrej kondycji fizycznej. Nie byłaby w stanie rodzić więcej niż 2 razy w roku ponieważ cieczki występują zwykle co pół roku. -U psów szczeniaki sprzedaje się najwcześniej gdy mają ...

[*]

[*]

O niczym??? To jest jedna z najlepszych książek jakie w życiu przeczytałam! Mówi o podstawowych wartościach, o szukaniu sensu w życiu, o pomocy, która może przyjść niespodziewanie i od pozornie zwykłej istoty. Należy tu zauważyć że wszyscy do których zwracał się Mały Książę z prośbą o pomoc i przez których nie została mu ona udzielona byli ludźmi. Zwykłymi, normalnymi, zapatrzonymi w siebie ludźmi(pomińmy żmiję). Dopiero u Lisa znalazł odpowie...

Jeden z najgorszych filmów jakie widziłam to Dublerzy - nie dotrwałam do końca. To był przerażająco głupi i przerażająco nudny film.

Jeśli jeszcze nie pozbyłaś się tych książek to z chęcią przygarnę "Reiki", "Srebrne krzesło" i "Cmentarne Hieny"

Meg Cabot wydała właśnie kolejną cześć cyklu "1-800-jeśli-widziałeś-zadzwoń"​; pt. Missing you. Czy posiada ktoś informacje kiedy zostanie wydana owa książka w Polsce, lub chociaż jaki będzie jej polski tytuł?

Oto mój wynik. (Jeżeli chodzi o hinduizm to popieram go w 80%, bardziej pasuje mi buddyzm) 1. Hinduism (100%) 2. Jainism (97%) 3. Mahayana Buddhism (86%) 4. Sikhism (81%) 5. Orthodox Judaism (75%) 6. Neo-Pagan (75%) 7. New Age (71%) 8. Reform Judaism (70%) 9. New Thought (68%) 10. Theravada Buddhism (65%) 11. Unitarian Universalism (65%) 12. Islam (63%) 13. Liberal Quakers (62%) 14. Scientology (62%) 15. Bahá'í Fait...

Oczywiście. Gdyby wszyscy np. w autobusach czytali na głos, to panowałby straszny hałas.

Drogą do poznania mojego gg będzie albo napisanie do mnie na maila, albo wejście na chat biblionetki w ciągu najbliższych dwudziestu minut. Po prostu nie chcę rozgłaszać swojego numeru. Co do polonistyki to ten kierunek mnie nie pociąga - jestem zdecydowanie matematykiem (który lubi czytać książki).

Jest dyslektykiem i niestety także dysortografem. Wydaje mi się że po prostu przyzwyczaiła się już do tego, a że jest to osoba która najprawdopodobniej nie pójdzie na studia, nie będzie jej to aż tak doskwierać. Ja także jestem dyslektykiem, lecz mój problem polega na tym, że czytając na głos po pewnym czasie zdaję sobie sprawę, że jeszcze się nie pomyliłam, nagle się zacinam i z niemałą trudnością przychodzi mi kontynuowanie czytania w takim te...

Nie zrzucam całej winy na nauczycieli, zaznaczam tylko, że powinni baczniej zwracać na to uwagę, ponieważ podstawą życia jest czytanie. Literki i książki - popieram, chociaż daleko mi jeszcze do macierzyństwa. Jeśli już mówimy o małych dzieciach, to zorganizowano przecież specjalną akcję "Cała Polska czyta dzieciom", aby zachęcić rodziców do czytania dzieciom. Mnie w dzieciństwie czytano bajki Tuwima i to z takim skutkiem, że w wiek...

Niektórzy nauczyciele nie zwracają uwagi nawet na nauczenie płynnego czytania. Moja przyjaciółka czyta bardzo wolno, 100 wyrazów na minutę czy albo nawet mniej, a dłuższe, nowe wyrazy sylabizuje. Ona nie wyobraża sobie czytania bez śledzenia tekstu palcem. Może to pojedynczy przypadek, lecz niestety to musi przeszkadzać w nauce i żaden polonista nie zwrócił jej uwagi, że powinna zacząć ćwiczyć. Nie obwiniam tu wszystkich polonistów, lecz takie p...

Dopiero zaczynam czytać tę książkę, lecz tak jak powiedziałeś skuteczność nauki z książki, przynajmniej w moim wypadku, najprawdopodobniej będzie niska. To tak jak z kursem Silvy. Nie potrafię na tyle się skoncentrować, aby wprowadzić się w stan alfa, a jeśli juz mi się to uda to jestem tym faktem tak rozentuzjazmowana, że wracam do beta. Ale -Per Aspera ad Astra!-

Chodziło mi o to, że nasze normalne tempo czytania jest dla mózgu strasznie powolne i to co trwa dla nas ułamek sekundy dla mózgu jest po prostu długą przerwą. W książce jaką czytam był taki przykład: jeśli patrzysz np. na niebo to w ciągu chwili rejestrujesz kolory i kształty chmur, czujesz wiatr, wiesz z którego kierunku wieje i oceniasz całą sytuację. W ciągu sekundy widzisz tysiące słów. (W książce był przykład pejzażu, ale nie chce mi się pi...

Jednak znalazły się osoby trzecie - przepraszam, że tym słowem ujęłam wasze włączenie się do rozmowy Mario Doro i Krasnalu.

Może nie zachęcam, lecz wyrażam swoją subiektywną opinię. Jeżeli moja wypowiedź tak Cię nastawiła, to po Sapkowskim może być Ci trudno przestawić się na język i "chłopski" obraz świata. Gdybym miała wydrać co mam przeczytać drugi raz Chłopów czy np. Lalkę to zdecydowanie wybrałabym to drugie, lecz jeśli pierwszy tom Ci się podobał to następne nie powinny Cię zawieść. Jeśli masz -już- o miesiąć dłuższe wakacje (o ile dobrze zrozumiałam...

Ja jetem właśnie w połowie Wiosny i stwierdzam, że Jesień jak narazie jest najnudniejsza z tych trzech części. Wydaje mi się, że Zima jest dość ciekawa, lecz jeszcze trochę przede mną. Powiedziałam sobie że nie przeczytam żadnej innej książki dopuki tej nie skończę (czytając Jesień i Zimę przeczytałam w międzyczasie co najmniej 5 innych książek - przez co czytałam je prawie 2 miesiące), więc chcę ją mieć jak najszybciej za sobą.

Chciałabym, abyś przeczytał moją odpowiedź dla juki, tą w której piszę o szufladkowaniu i powiedział, jako znawca, czy dobrze zrozumiałam na czym polega lepsze rozumienie tekstu poprzez szybsze czytanie oraz czy przykład (o przerwach) jest trafny czy też bezsensowny. Po prostu nie jestem pewna czy na tym właśnie polega szybsze czytanie.

Hypnos jest bardziej doświadczony i dokładnie wytłumaczył, że to nauczyciele mają wpłym na nasze dalsze losy, bo to właśnie oni uczą nas myśleć. Jeśli szybciej czytamy mózg szybciej przyswaja czytany tekst i go od razu szufladkuje, lecz jeśli między jedną informacją a drugą (czytaj: między jednym wyrazem a drugim) zaczniemy robić duże przerwy, mózg się pogubi i będziemy musieli tekst czytać jeszcze raz, aby go zrozumieć.

To cytat z książki Jarosława Niekrasza: "Jaka zachodzi relacja pomiędzy szybkością czytana a rozumieniem? Badania wykazały, że szybsze czytanie korzystnie wpływa na rozumienie. Osoby szybko czytające przewyższaja w rozumieniu czytających wolno o 50-60%. Wyjaśnia się to tym, że przy szybkim czytaniu wszystkie strony znaczenia słów: leksykalna, syntaktyczna i kontekstowa zlewają się w świadomości czytelnika w jedną znaczeniową całość. Poza tym...

Ta książka, którą obecnie czytam jest autorstwa Jarosława Niekrasza, lecz ściągnełam ją przez internet jako e-book, więc nie wiem czy została wydana jako normalna pozycja, lecz przypuszczam, że tak. Posiadam jeszcze książkę Tony'ego Buzana (także e-book), lecz jest prawie 10 razy dłuższa. Ewentualnie mogę którąś z nich przesłać na maila.

Wczoraj zaczęłam czytać książkę na temat szybkiego czytania. Mam nadzieję, że zdołam przejść przez to jakże trudne zadanie i chociaż trochę zwiększyć tempo swojego czytania. Jak na razie jest marne - 150 do 200 słów w najlepszym wypadku. Książka jest tak skonstruowana, aby w 14 dni nauczyć się szybciej czytać. Po kilku pierwszych rozdziałach zrozumiałam jak wielki błąd popełniają poloniści, nie ucząc nas takiego czytania. Moim zdaniem to właś...

Dzięki za radę. Początek każdej lektury jest "mętny", lecz później, jak już zrozumiemy czasy w jakich rozgrywa się akcja i panujące wtenczas zasady życia społecznego (aktualnie czytam Chłopów, gdzie panowało specyficzne nastawienie do życia i wiary), to lektury zaczynają być interesujące (oczywiście jeśli omija się opisy - ja na nich zasypiam). Jeżeli chodzi o Lalkę czy Nad Niemnem to obie lektury bardzo mi się podobały. Ojca Goriot ...

Ucieczka... nazwałabym to wybawieniem, chociaż azyl to także odpowiednie słowo. Dla mnie książka jest jak ciepły letni deszcz, to oderwanie od rzeczywistości i przeniesienie się w świat marzeń, wtopienie się w fabułę i przeżywanie akcji wraz z bohaterami. Mimo swojego młodego wieku często miewam "odpłynięcie" od rzeczywistści, lecz zdarza mi się to coraz rzadziej i bardzo nad tym ubolewam. Może książki które czytam (lektury szkolne ...

Cała książka była trochę nudna (czyżby Rowling zabrakło pomysłów?). Wogóle nie widziałam w niej akcji, przykładem mogą być mecze Quidditcha. W poprzednich książkach każdy mecz był wręcz pasjonujący i opisany bardzo szczegółowo, a w szóstej części wyglądało to tak jakby autorka chciała przez nie przebrnąć, po prostu napisać o nim kilka stron, w których kompletnie nic się nie działo (chodzi mi o samą gre, a nie o to że Potter dostał tłuczkiem, bo w...