Komentarze użytkownika newt

Jadło przeróżne, najczęściej mocno kaloryczne i zapijane piwem jest opisywane w książkach Marka Krajewskiego. Główny bohater - Eberhard Mock lubi dobrze zjeść i dobrze wypić ;-)

Bardzo dobra recenzja wspaniałej książki! Fiedler jest jednym z moich ukochanych autorów od wieków i choć wyrosłam na jego książkach, to jakoś dawno nie miałam okazji do nich zaglądnąć i wybrać się wraz z nim w podróż do innego świata. Dziękuję Method, że przypomniałeś mi o tej książce. Już po nią sięgam. Nieco naruszona zębem czasu okładka, pożółkłe kartki, bardzo sugestywne zdjęcia...no to wyruszam!

Książka jest na prawdę rewelacyjna! Kupiłam tacie pod choinkę i nie zapakowałam, póki nie dobrnęłam do ostatniej strony :) Gorąco polecam!!

Mała poprawka - ta gra w poszukiwanie mordercy nie miała być dla dzieciaków! A poza tym zgadzam się, książka na prawdę bardzo fajna i lekko się ją czyta. A rozwiązanie jak zwykle zaskakujące...

Ech, sporo tego jest, wszystkich sobie pewnie nawet nie przypomnę. Ale te, bez których żyć nie mogę to: Mistrz i Małgorzata, Potop, Lesio, Dzikie białko, Boczne drogi, Harry Potter część III, Szleństwa panny Ewy, Sztukmistrz z Lublina i wiele, wiele innych...:-)

Parę dni temu skończyłam czytać "Kochanka..." Chciałam napisać o tej książce parę słów w Biblionetce, ale musiałam najpierw trochę ochłonąć i pozbierać myśli. I wiecie co? Nic jednak nie napiszę. Vieviórka zrobiła już to za mnie. Pewnie nie potrafiłabym tak ładnie ubrać w słowa moich myśli, ale mogę się podpisać pod każdym zdaniem! A myślałam, że tylko ja czytając tą książkę miałam chwilami ochotę zerwać się z miejsca i ruszyć w niezna...

Wydaje mi się, że Medicus z Saragossy nie jest częścią cyklu "Medicus" czyli opowieści o rodzie Cole'ów.

Uśmiałam się do łez przy książce "Zapiski oficera Armii Czerwonej". Jak główny bohater usiłował przygotować sobie kąpiel, albo jak dumał nad sposobem jedzenia bananów i masę innych kawałków. Istne cudo! Warto zdobyc i poczytac. A tak właściwie książka wcale nie jest śmieszna...

Moim zdaniem miał. I to spory. Jak inaczej mógłby zmieścic cały "Potop" w jednej piosence?

Czytając "Oskara i panią Różę" beczałam prawie od pierwszej strony, a od czasu do czasu chichotałam. Książka zupełnie niesamowita! E.E. Schmitta polecam jeszcze "Dziecko Noego". Piekne, ciepłe i pełne nadziei.

Szmateczka kontratakuje Imię szmateczki Szmateczka zawsze dzwoni dwa razy Chłopaki nie szmateczki Jak ugryźć 10 szmateczek Krótki film o szmateczce Łowca szmateczek Szmateczka - decydujace starcie Prawdziwe szmateczki Szmateczka na uwięzi Skrzypek na szmateczce Wiele chałasu o szmateczkę Władca szmateczek Zabójcza szmateczka... Tak mi sie filmowo skojarzyło :-)