Komentarze użytkownika dora_jane

"Głupcy umierają" polecam!! Ja również przeczytałam jednym tchem. Co prawda pierwsze około 10-20 stron niestety nuda. Później nie mogłam się oderwać od książki. Ciekawa charakterystyka postaci i niesamowity pomysł na książkę. Teraz trochę inaczej patrzę na Las Vegas :)

Ja zaczęłam od "Sputnik Sweetheart", następnie było "Na południe od granicy..." oraz "Wszystkie boże dzieci tańczą". Teraz czytam "Tańcz, tańcz, tańcz" i nadal jestem pod dużym wrażeniem. Wszystkim polecam na początek opowiadania zebrane w "Wszystkie boże dzieci tańczą". Można ptoraktować to jako przedsmak tego, co znajdziecie w powieściach.

Dla mnie to także jedna z najlepszych książek Carrolla. Tak się składa, że właśnie wróciłam do niej (po raz trzeci). Byłam ciekawa, co o Zaślubinach znajdę w Biblionetce. Podoba mi się Twoja recenzja i zgadzam się z Tobą w 100%.

Zgodzę się z Tobą, że książki Nienackiego wzbudzają wiele emocji. Jak byłam w szkole podstawowej, to moje koleżanki czytały Musierowicz, a ja szalałam za Panem Samochodzikiem i jego przygodami. Książki Nienackiego darzę ogromnym sentymentem. W czasach PRL-u w telewizji działo się niewiele, a dzięki Panu Samochodzikowi przenosiłam się do niesamowitego świata, pełnego przygód.

Ciekawa recenzja i, jak widać, od razu wywołuje emocje wśród czytelników Biblionetki :) Szkoda Evvelino, że trafiłaś akurat na tę książkę Carrolla. Gdybym ja od niej zaczynała, kto wie, może nie sięgnęłabym po następne pozycje tego Autora. Spotkałam się niejednokrotnie z opinią, że to jedna z Jego najlepszych książek, ale przy czytaniu miałam chwilami podobne uczucia do Ciebie, ale tylko chwilami. Wydawało mi się, że skoro pozostałe były tak r...

Zgadzam się z Kitty. Przez książkę ledwo przebrnęłam, a Carrie w tv ogląda się całkiem bezstresowo i można się przy tym naprawdę dobrze uśmiać.

Świetna recenzja. Nikt mnie nie namówi na "powieści" Pani Masłowskiej. Przeczytanie powyższego utwierdziło mnie tylko co do słuszności mojej decyzji.

Ja również wpadłam na pomysł, by rozrysować sobie drzewo genealogiczne. Poddałam się w połowie książki. Historia opowiedziana pięknie, ale gdyby autor urozmaicił imiona bohaterów, można by było całkowicie skoncentrować się na przeżywaniu tego, co w tej książce najważniejsze.