Komentarze użytkownika sonmi

Jestem właśnie po lekturze Biała Masajka: Moja wielka miłość. Już dawno żaden z książkowych bohaterów nie irytował mnie tak bardzo swoją ignorancją i głupotą. Nie wyobrażam sobie wyjazdu do jakiegokolwiek kraju (nawet na wycieczkę) bez uprzedniego zapoznania się z jego kulturą i panującymi zwyczajami. Corrine postanawia zamieszkać w Afryce, bo się zakochała w "pięknym Masaju", zamieniła z nim ledwie kilka słów i gotowa jest odwrócić całe swoje ży...

Przyłączam się po raz trzeci. Postanowilam nadrobić zaległości dwóch poprzednich lat i "doczytać" w tym tyle książek, ilu mi zabrakło do wykonania wyzwania. To nie plebiscyt, ale sumienie nie daje mi spokoju. Cel na ten rok to 61 książek. Poprzedni rok był rokiem biografii, literatury podróżniczej i reportażu, ten poświęcam klasyce. Życzę sobie i Wam mobilizacji i czasu nas czytanie!

Mnie historia intrygowała do połowy książki. Od pewnego momentu, kiedy wątek kryminalny bierze górę i niestrudzona/nieustraszona bohaterka w pojedynkę szuka sprawców tajemniczych porwań dzieci, byłam coraz bardziej rozczarowana. Jakoś nie przemawiała do mnie nadprzyrodzoność i nierzeczywistość pewnych zdarzeń. Dużą przesadą było według mnie zakończenie wątku Dawida. Metafizyka to jednak ostatnia rzecz, jakiej szukałam w książce. Ps. Nie do koń...

Ja też najpierw oglądałam film i dopiero teraz przeczytałam książkę. Zakończenie książki traktuję jako potwierdzenie, że Teddy/Andrew wybrał wyparcie faktów, rzeczywistości, która była dla niego zbyt trudna do zaakceptowania. To, czego doświadczył odcisnęło na jego psychice na tyle silne piętno, że wyparł ze świadomości prawdę. Przeżycia były na tyle traumatyczne, że wolał (nieświadomie) upleść misterną historię, w którą sam uwierzył.

Książka jest przede wszystkim o samotności. Każdy z bohaterów był samotny, potrzebował bliskości, przyjaźni, akceptacji, zrozumienia. Samotni byli główni bohaterowie, którzy mieli siebie, choć tak naprawdę żyli obok jeden drugiego, w dwóch różnych światach, nie rozumiejąc się nawzajem. George bezinteresownie wspierał Lenniego, opiekował się nim. Powodowane to było miłością i przywiązaniem. Lenni ze względu na swoje ograniczenie umysłowe nie mógł ...

Przejrzałam kilka wątków dotyczących serii o Wallanderze i zdziwiło mnie, że większość komentarzy jest bardzo pozytywna. Zgadzam się, powieści przyjemnie i szybko się czyta, ale czegoś mi w nich brakuje. O ile pomysły na każdą z historii są ciekawe, o tyle mam nieco zastrzeżeń do realizacji. Henning Mankell starał się przedstawić zwykłego, przeciętnego mężczyznę w średnim wieku, z problemami osobistymi, żeby go przybliżyć czytelnikow, uczłowi...

Zgadzam się z Twoją recenzją w zupełności. Na początku też było mi ciężko połapać się w tym, kto jest kim. Z czasem jednak, a może w zasadzie z każdą kolejną kartą oswajałam się z bohaterami i akcją. Jedno, czego nie rozumiem to tłumaczenie tytułu. Czy jesteście w stanie wytłumaczyć mi, dlaczego polski tytuł brzmi "Trafny wybór"? Co jest tym tytułowym trafnym wyborem?

Do "Trafnego wyboru" zabierałam się z ociąganiem, bo czyż książka opisująca walkę o stanowisko radnego może być ciekawa? Jasne, że nie. I jakże się myliłam. Rowling sprawnie charakteryzuje mieszkańców małego miasteczka i relacje pomiędzy nimi. Nie zgodzę się do końca ze stwierdzeniem, że bohaterowie są skonfliktowani. Rzeczywiście walczą o stanowisko radnego, co można w jakimś sensie określić mianem konfliktu, jako że różni kandydaci reprezent...