Pokaż:
najczęściej oceniane książki
Kategorie:
biografia/autobiografia/pamiętnik
1
Liczba ocen: 5
|
Średnia ocena: 4,40
Liczba ocen: 5
|
Średnia ocena: 4,40
Nawet genialne umysły potrafią się poddać, gdy przychodzi miłość.
Kiedy Maria Skłodowska-Curie w tragicznych okolicznościach traci ukochanego męża i naukowego partnera, Piotra, pogrąża się w rozpaczy. Ukojenie znajduje w pracy ponad siły. Lecz gdy wydaje się, że nic nie jest w stanie przywrócić jej radości życia, zdarza się to, co najbardziej niespodziewane.
Miłość. Nadchodzi nagle i sprawia, że dwoje ludzi znów może zaznać szczęścia. Maria Curie – zrozpaczona wdowa, i Paul Langevin – uc...
Nawet genialne umysły potrafią się poddać, gdy przychodzi miłość.
Kiedy Maria Skłodowska-Curie w tragicznych okolicznościach traci ukochanego męża i naukowego partnera, Piotra, pogrąża się w rozpaczy. Ukojenie znajduje w pracy ponad siły. Lecz gdy wydaje się, że nic nie jest w stanie przywrócić jej radości życia, zdarza się to, co najbardziej niespodziewane.
Miłość. Nadchodzi nagle i sprawia, że dwoje ludzi znów może zaznać szczęścia. Maria Curie – zrozpaczona wdowa, i Paul Langevin – uc...
Czytaj więcej
2
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 4,75
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 4,75
Biografia jednego z najsłynniejszych dyktatorów afrykańskich, zwanego „królem Zairu”. Przez trzydzieści dwa lata (1965‒1997) Mobutu rządził żelazną ręką Kongiem/Zairem. Przejął władzę pośród narastającego chaosu wojny domowej i oddalił groźbę rozpadu państwa, lecz umacniając swą dyktaturę pogrążył kraj na nowo w morzu krwi, korupcji i bezwstydnym drenażu wszelkich zasobów. Jednocześnie jednak ten władca strojny w skórę lamparta nie był zwykłym tyranem. Przyjmując rolę przyjaciela Zachodu w okres...
Biografia jednego z najsłynniejszych dyktatorów afrykańskich, zwanego „królem Zairu”. Przez trzydzieści dwa lata (1965‒1997) Mobutu rządził żelazną ręką Kongiem/Zairem. Przejął władzę pośród narastającego chaosu wojny domowej i oddalił groźbę rozpadu państwa, lecz umacniając swą dyktaturę pogrążył kraj na nowo w morzu krwi, korupcji i bezwstydnym drenażu wszelkich zasobów. Jednocześnie jednak ten władca strojny w skórę lamparta nie był zwykłym tyranem. Przyjmując rolę przyjaciela Zachodu w okres...
Czytaj więcej
3
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 4,00
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 4,00
Ta młoda kobieta w czerni, z bukietem fiołków, o głębokim spojrzeniu, którą Manet namalował w 1870, to Berthe Morisot. Jej twarz o dumnych rysach skrywa jakąś tajemnicę. Jedna z modelek? Nie: to jedyna kobieta w grupie impresjonistów. Berthe Morisot urodzona na francuskiej prowincji w 1841 r., córka prefekta, malowała i wystawiała wraz z tą grupą mężczyzn sprzeciwiających się sztuce oficjalnej, na razie głównie krytykowanych, bez publiczności. Byli wśród nich: Manet, Degas, Monet, Renoir.
Żar...
Ta młoda kobieta w czerni, z bukietem fiołków, o głębokim spojrzeniu, którą Manet namalował w 1870, to Berthe Morisot. Jej twarz o dumnych rysach skrywa jakąś tajemnicę. Jedna z modelek? Nie: to jedyna kobieta w grupie impresjonistów. Berthe Morisot urodzona na francuskiej prowincji w 1841 r., córka prefekta, malowała i wystawiała wraz z tą grupą mężczyzn sprzeciwiających się sztuce oficjalnej, na razie głównie krytykowanych, bez publiczności. Byli wśród nich: Manet, Degas, Monet, Renoir.
Żar...
Czytaj więcej
4
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 5,50
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 5,50
Henri Kichka urodził się w 1926 roku w Brukseli. Jego rodzice pochodzili z Polski. W trakcie wojny był więziony w 10 obozach: Camp d’Agde, Camp de Rivesaltes, Sakrau, Klein Mangersdorf, Tarnowitz-Nord, Sankt Annaberg, Kattowiz-Schoppinitz, Blechhammer, Gross-Rosen, Buchenwald. Został wyzwolony trzy dni przed dziewiętnastymi urodzinami. Tylko on z grona najbliższych przeżył. Po wojnie wrócił do Brukseli, gdzie założył rodzinę i mieszka do dzisiaj.
Książka dokumentuje aktywność Henriego Kichki ...
Henri Kichka urodził się w 1926 roku w Brukseli. Jego rodzice pochodzili z Polski. W trakcie wojny był więziony w 10 obozach: Camp d’Agde, Camp de Rivesaltes, Sakrau, Klein Mangersdorf, Tarnowitz-Nord, Sankt Annaberg, Kattowiz-Schoppinitz, Blechhammer, Gross-Rosen, Buchenwald. Został wyzwolony trzy dni przed dziewiętnastymi urodzinami. Tylko on z grona najbliższych przeżył. Po wojnie wrócił do Brukseli, gdzie założył rodzinę i mieszka do dzisiaj.
Książka dokumentuje aktywność Henriego Kichki ...
Czytaj więcej
5
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 2,75
Liczba ocen: 2
|
Średnia ocena: 2,75
"W listopadzie winiarze zlewali nowe wino. Były to czasy, kiedy każdy winiarz wyrabiał inne. Wieczorami zapraszali się wzajemnie do domów i próbowali swoje wina, pogryzając pierwsze w sezonie kasztany. Takie wino nazywano »szorstkim«. Nie do końca sfermentowane, miało w sobie jeszcze jakieś dziecinne nieokrzesanie, nieco chropowatą piankę, meszek, pod językiem zostawiało coś, co nie miało długo przetrwać, coś niewykończonego, przemijającego, jakby ten winny noworodek krył się jeszcze przez chwil...
"W listopadzie winiarze zlewali nowe wino. Były to czasy, kiedy każdy winiarz wyrabiał inne. Wieczorami zapraszali się wzajemnie do domów i próbowali swoje wina, pogryzając pierwsze w sezonie kasztany. Takie wino nazywano »szorstkim«. Nie do końca sfermentowane, miało w sobie jeszcze jakieś dziecinne nieokrzesanie, nieco chropowatą piankę, meszek, pod językiem zostawiało coś, co nie miało długo przetrwać, coś niewykończonego, przemijającego, jakby ten winny noworodek krył się jeszcze przez chwil...
Czytaj więcej
6
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 3,50
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 3,50
"Kim jest Zofia Bobowicz? Dzięki jej świadectwu, w którym opisuje swoją pracę edytorską w paryskim świecie wydawniczym, odkrywamy portret autorki – niezwykłej literaturoznawczyni, tłumaczki, redaktorki wydawnictw, pośredniczki między polskim a francuskim rynkiem wydawniczym".
Czesław Porębski
"Ta opowieść wydawnicza, rodzaj »dziennika profesjonalnego«, jest pasjonująca dla każdego, kto pracuje w świecie książki".
"L’Harmattan"
"Przeczytałem książkę Zofii Bobowicz dwukrotn...
"Kim jest Zofia Bobowicz? Dzięki jej świadectwu, w którym opisuje swoją pracę edytorską w paryskim świecie wydawniczym, odkrywamy portret autorki – niezwykłej literaturoznawczyni, tłumaczki, redaktorki wydawnictw, pośredniczki między polskim a francuskim rynkiem wydawniczym".
Czesław Porębski
"Ta opowieść wydawnicza, rodzaj »dziennika profesjonalnego«, jest pasjonująca dla każdego, kto pracuje w świecie książki".
"L’Harmattan"
"Przeczytałem książkę Zofii Bobowicz dwukrotn...
Czytaj więcej
7
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 4,00
Liczba ocen: 1
|
Średnia ocena: 4,00
"Strach" jest wyjątkowym i przerażająco szczerym zapisem doświadczeń młodego człowieka zaplątanego w wojnę, która "jak większość wojen" jest konfliktem możnych i potężnych, pokarmem dla przemysłowców i narkotykiem dla ogarniętych patriotycznym (szowinistycznym?) obłędem mas. Wojna Chevalliera jest inna; mroczna, niechciana, bezsensowna. Wojna, na której nie ma bohaterów – jest tylko... strach. Jak pięknie powiedział John Berger, to książka, w której nie ma kartek, jest w niej tylko krzyk. Chyba ...
"Strach" jest wyjątkowym i przerażająco szczerym zapisem doświadczeń młodego człowieka zaplątanego w wojnę, która "jak większość wojen" jest konfliktem możnych i potężnych, pokarmem dla przemysłowców i narkotykiem dla ogarniętych patriotycznym (szowinistycznym?) obłędem mas. Wojna Chevalliera jest inna; mroczna, niechciana, bezsensowna. Wojna, na której nie ma bohaterów – jest tylko... strach. Jak pięknie powiedział John Berger, to książka, w której nie ma kartek, jest w niej tylko krzyk. Chyba ...
Czytaj więcej
8
Liczba ocen:
|
Średnia ocena: 0,00
Liczba ocen:
|
Średnia ocena: 0,00
Porywająca, autobiograficzna powieść francuskiego dziennikarza Thierry'ego Bizota.
„Wielokrotnie wypierałem się nawet tej religii, którą wpojono mi w dzieciństwie.
Otwarcie się z niej wyśmiewałem, nie stroniąc od ironii. Wówczas miałem po cichu za złe Kościołowi, że zmusza mnie do tego rodzaju sarkazmu, pozostając religią staroświecką, która wśród osób przyznających się do wszechobecnej, przyzwoitej lewicy nie jest w stanie pociągnąć za sobą nikogo. Przyznanie się do katolicyzmu jest dzisi...
Porywająca, autobiograficzna powieść francuskiego dziennikarza Thierry'ego Bizota.
„Wielokrotnie wypierałem się nawet tej religii, którą wpojono mi w dzieciństwie.
Otwarcie się z niej wyśmiewałem, nie stroniąc od ironii. Wówczas miałem po cichu za złe Kościołowi, że zmusza mnie do tego rodzaju sarkazmu, pozostając religią staroświecką, która wśród osób przyznających się do wszechobecnej, przyzwoitej lewicy nie jest w stanie pociągnąć za sobą nikogo. Przyznanie się do katolicyzmu jest dzisi...
Czytaj więcej