Dodany: 10.07.2012
|
Autor: gosiaw
Drugie, rozszerzone i poprawione wydanie tomu opowiadań, który ukazał się w Czytelniku w 1960 r., wzbogacone o kilka tekstów ze skonfiskowanego przez cenzurę pod koniec lat 50. zbioru "Codzienna ściana płaczu" i, jak pisze we wstępie Włodzimierz Odojewski, "kilka nowel zachowanych u mnie w teczce nie do druku". Niektóre opowiadania dotyczą wojny i jej konsekwencji, o innych Odojewski mówi: "Druga połowa lat pięćdziesiątych to czas dość szybko zaostrzającej się cenzury. (...) Pisywałem więc nowele, które działy się wszędzie i nigdzie, w jakiejś jakby ponadczasowej i ponadgeograficznej przestrzeni, w snach, w chorobowej gorączce, pod narkozą, w malignie". Takie alegoryczne utwory, jak "Syzyf, czyli bliski bogom" czy "Ahaswer" pozwalają nam poznać mniej znane oblicze pisarstwa Odojewskiego.
Włodzimierz Odojewski (ur. 14 czerwca 1930 w Poznaniu), pisarz, od 1971 na emigracji. Jest synem muzyka; liceum skończył w Szczecinie, studiował ekonomię i socjologię w Poznaniu (ukończył w 1953). Należy do tzw. pokolenia "Współczesności" - w 1951 debiutował powieścią "Wyspa ocalenia", zaprezentowaną na falach Polskiego Radia. Od 1959 w Warszawie, był m.in. kierownikiem Studia Współczesnego Teatru Polskiego Radia (od 1961). Stracił pracę w radiu po wydarzeniach marca 1968, w 1971 wyjechał na stałe z Polski. Osiadł w Niemczech Zachodnich, gdzie został szefem działu kulturalno-literackiego Radia Wolna Europa. Otrzymał wiele wyróżnień literackich, m.in. nagrodę młodych im. Tadeusza Borowskiego (1951), Nagrodę Kościelskich (1966), nagrodę Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie i londyńskich Wiadomości (1973), Nagrodę Jurzykowskiego (1974), nagrodę Szwedzkiego Komitetu Katyńskiego (1976). Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Najbardziej znany utwór Odojewskiego, "Zasypie wszystko, zawieje..." (Paryż 1973), ukazuje losy braci przyrodnich - polskiego partyzanta i żołnierza ukraińskiego oddziału SS na tle dramatycznych wydarzeń z wojennej historii stosunków polsko-ukraińskich; w powieści tej pojawia się wątek katyński. Kresom ukraińskim Odojewski poświęcił także wcześniejsze powieści "Wyspa ocalenia" (Warszawa 1966) i "Zmierzch świata" (Warszawa 1962). W innych utworach - m.in. "Miejsca nawiedzone" (Łódź 1959), "Kwarantanna" (Warszawa 1960), "Czas odwrócony" (Warszawa 1965) - dominuje wątek wspomnień i przemijania.
[Czytelnik, 2009]