Teksty i komentarze

Wprowadzić do filozofii to przede wszystkim określić jej statut. W kluczowym tekście Jaspers pokazuje, że od czasów Platona filozofować to budzić się, wyzwalać z więzów konieczności życia - szukać zbawienia. Człowiek jest przedmotem nauki. Niemniej, poza tym, co mówi o nim nauka, pozostaje również podmiotem, wolnością. Wiedza naukowa nie może ingerować w dziedzinę filozofii i wiary. [Wydawnictwo Siedmioróg, 2004]

Czy/ta/łaś/coś/Prat/chet/ta? Zacznij od Kosiarza. :-)))

Obiły mi się gdzieś o uszy (a raczej o oczy;) ) "Piramidy" tego autora. Zobaczyłam na oceny - przy ponad 400 ocenach żadnej jedynki i zaledwie 3 dwóje! :O Chętnie bym się za to wzięła, ale to siódmy tom z cyklu. Myślicie, że się "połapię" zaczynając od "Piramid" czy lepiej przeczytać całą serię??

komentarz usunięty

P.S. Chętnie przeczytałabym Twoją recenzję "Samotności w sieci" ;D ;D

Mazalova! Obśmiałam się jak norka ;) Gdyby była opcja "Ulubione recenzje", to Twoja byłaby pierwsza. Czytałabym sobie w ramach rozweselania. Nie ma tutaj adnotacji "Redakcja BiblioNetki poleca!", ale od tego momentu jest: "Syrenka szczerze poleca!" ;)

komentarz usunięty

"Isabel Allende: życie i duchy" - Celii Zapaty. Isabel Allende ma swoje grono miłośników, aż dziw, że nikt jeszcze nie ocenił tego wywiadu...

Mazalova! Jesteś cudna! Po prostu cudna! Śmieję się teraz radośnie. Bardzo mi się podoba Alchemik i postanowiłam go zdobyć na własność, żeby sobie poczytywać. Niemniej jednak poczytywać sobie będę i Twoją recenzję, bo jest wspaniała. W ogóle będę szukać Twoich wypowiedzi, bo zdaje się, że to nie jest pierwsza Twoja wypowiedź, która mnie zachwyciła. :-) Jeszcze jedno: <No dobrze, przejdźmy do rzeczy - „Alchemik” wciąż pozostaje...

Z samozaparciem męczę "owocową serię": Aniołek Beaty Pawlak.

komentarz usunięty

Jeszcze te "Smochodziki" pisane przez Tomasza Olszakowskiego można przeczytać, bo to Andrzej Pilipiuk pod pseudonimem; archeolog z wykształcenie i ciemnoty nie wciska. Arkadiusza Niemirskiego i Sebastiana Miernickiego stanowczo nie polecam!

Kolejna książka Amélie Nothomb, nazywanej przez media "niesfornym dzieckiem literatury". Autorka z właściwą sobie werwą opisuje pierwsze trzy lata życia w Japonii, gdzie się urodziła. "Szybko się zorientowałam, że mój wiek zapewnia mi specjalny status. W Krainie Wschodzącego Słońca od urodzenia do momentu, gdy osiągnie się wiek przedszkolny, jest się bogiem. Nishio-san traktowała mnie jak bóstwo. Mój brat, moja siostra i "futago" wyrośli już z...

komentarz usunięty

komentarz usunięty

Dziś przyszedł do mnie z Allegro Książę przypływów. Dzięki Elli. Przysłała mi wiadomość, że jest. Miałam pecha do tego filmu - chciałam go ze dwa razy obejrzeć i jakoś tak wyszło, że nie mogłam. Mam książkę. Wolę książkę. Zawsze wolę. :-)

Jessie nie żyje - zastrzeliła się podczas rozmowy telefonicznej z Maksem. Maks jest młodym prawnikiem ze znanej wiedeńskiej kancelarii. Jessie, córka dealera, była jego pierwszą wielką miłością. To samobójstwo wstrząsa Maksem; dotychczasowy cynik i karierowicz porzuca pracę i stacza się na dno. Pewnego dnia prezenterka radiowa Clara, zaintrygowana śmiercią Jessie, namawia go, aby opowiedział jej o ich związku. Maks wyrusza śladem ukochanej i ...

Z radością! Już się cieszę!

A może pan Sułek???:-)

Cięzko mi idzie ta Mona Lisa... Muszę się zmuszać. Może by pranie... może by sprzątanie... może by ciasto... Raczej tak nie miewam... :-(

Ja nie czytałam i nie zamierzam. Ja się rzadko poddaje modzie :)

W sierpniu przeczytane: A. Pilipiuk "Księżniczka" i "Dziedziczki" A. Manguel "Moja historia czytania" D. du Maurier "Rebeka" S. Saylor "Rubikon" L. Weisberger "Diabeł ubiera się u Prady" S. Vreeland "Dziewczyna w hiacyntowym błękicie"

Cisza absolutna. Gdzie - nieważne. Najlepiej na oknie w pokoju u siosty. Nie jem przy czytaniu, żeby książki nie pobrudzić. Jeśli ktoś mi przerywa, bywam agresysywna, ale do rękoczynów nie dochodzi ;) :)

I wszystko jasne!

Wow!! I straszno, i śmieszno.... Chyba muszę spróbować przeczytać Władcę Pierścieni skupiając się na fragmentach, których sens mi umknął....

Na pewno warto - ja nadal jestem pod olbrzymim wrażeniem i też pewnie kiedyś do niej wrócę;)

wielkie dzięki :) byłam pewna, że to opowiadanie, a takie coś najtrudniej namierzyć. to znak, że czas wrócić do tego zbioru - czytałam "Grę..." 4 lata temu i z chęcią sobie ją odświeżę

Tematem książki jest 6 roślin, które, według autora, zmieniły świat. Już we wstępie zaznacza on, że te rośliny nie były główną siłą sprawczą, ale przyczyniły się do pewnych zdarzeń historycznych (jak np. handel niewolnikami, demograficzna eksplozja Irlandii i wiele innych) i miały konsekwencje w zakresie m.in. demografii, rozwoju poszczególnych regionów. I myślę, że tak warto "Ziarna zmian" traktować, jako książkę zwracającą uwagę na często pomij...

Z przyjemnością pomogę, bo właśnie skończyłam czytać:) To jedno z opowiadań Olgi Tokarczuk w zbiorze "Gra na wielu bębenkach - Profesor Andrews w Warszawie.

Dopiszę jeszcze czytane niedawno 83. Penelopa na wojnie - Oriana Fallaci