Teksty i komentarze

I ja! :-)

Każde dziecko jest inne ;-))

Jeden lud, jedna rada, jedna władza! Stary król nie żyje, zrzucony z tronu przez falę największego powstania ludowego, jakiego zaznała dolina Rzeki. Wygłodniali, zdesperowani ludzie na gwałt potrzebują nowego przywódcy. Tam, gdzie upada prawo, nowe zasady zawsze pisze najsilniejszy. Ktokolwiek nie chce rządzić, ten będzie rządzony. Kto nie potrafi powiedzieć, czego chce, usłyszy to od innych. Ościenne księstwa ostrzą sobie zęby na podbój, kapł...

Wszyscy wiedzą, że po Zonie należy się spodziewać niespodziewanego a najbardziej zadziwiające dziwy nie powinny dziwić. A jednak, gdy przez okno na 1 pietrze wpada w środku dnia artefakt zwany „księżycówką” Zielony i Łazik są bardzo zdziwieni. Nawet doświadczeni stalkerzy czasem dębieją. Wyjaśnienie niecodziennego zjawiska przychodzi bardzo szybko, wraz z niejakim Kosą i serią z karabinu. Jak to w Zonie. Wydarzenie, które początkowo wydaje się...

Nina, główna bohaterka i narratorka książki Wakacje czyta powieść Katedra w Barcelonie.

Książkę można dostać za darmo w placówkach mBanku po uprzednim zamówieniu na stronie: https://www.mbank.pl/portals/6​.0/lp/mfundacja/mfundacja_nklient/ Ni​e trzeba być klientem mBanku, aby zamówić egzemplarz dla siebie.

Kto uwolni piękną, ciemnowłosą dziewczynę od demona z przeszłości, musi liczyć się z tym, że ocalona piękność przy nim pozostanie. Nawet jeśli wybawicielem jest Flame - morderczy szaleniec, czujący w żyłach tylko płomienie, które nigdy nie gasną. Płomienie, które karmią się wspomnieniami straszliwszymi niż nóż, krew i jad węża. Każdy, kto dotnie Flame'a, musi zginąć. Każdy, ale nie Maddie. Mała Maddie o ogromnych, zielonych oczach wychowała si...

Riley Tanner ma najlepszego przyjaciela, takiego przyjaciela, o którym marzy każda dziewczyna. Jest wspierający, lojalny, uczciwy, godny zaufania, dobry i troskliwy. Jest również najlepszym sportowcem w szkole. Ich relacja była zawsze nieskomplikowana i ciepła, ale po miesięcznych wakacjach Riley, sprawy się skomplikowały. Zaczęła patrzeć na niego w sposób wykraczający poza strefę przyjaźni. Do tego na drodze pojawia się zainteresowany nią rywa...

Sharon Kendrick - „Włoski kochanek” Gdy znany architekt i playboy Renzo Sabatini poznał w londyńskim klubie kelnerkę Darcy Denton, od razu wiedział, że musi ją zdobyć. Jeszcze żadna kobieta mu się nie oparła, więc w końcu poradził sobie i z oporną Darcy. Nie wie, że Darcy ma swoje tajemnice. By jej przeszłość nie wyszła na jaw, po kilku miesiącach romansu postanawia odejść. Jedzie z Renzem na kilka dni do Toskanii, ze świadomością, że to będzi...

Jennifer Hayward - „Miłość na Manhattanie” Włoski biznesmen Lorenzo Ricci dowiaduje się, że jego rozwód z Angeliną został dwa lata temu nieprawidłowo przeprowadzony. Lorenzo postanawia poinformować o tym żonę, która właśnie wydaje głośne na cały Manhattan przyjęcie zaręczynowe. Angelina żąda, by Lorenzo jak najszybciej naprawił błąd, bo za trzy tygodnie zamierza wyjść za mąż, jednak jemu przychodzi do głowy inna myśl. Może to nie przypadek, że...

Maureen Child – „Mężczyzna, który nie chce kochać” Poznali się na plaży i przeżyli oszałamiający, pełen namiętności tydzień. Okoliczności rozdzieliły ich na pół roku, potem Jack niespodziewanie wrócił. Rita zauważyła, że się zmienił: seksowny i ciepły niegdyś człowiek stał się zimny i odpychający. A ona jest z nim w ciąży. Dla dobra dziecka Jack proponuje jej małżeństwo tylko z nazwy. Ale co zrobić z pożądaniem, które obudziło się na nowo? ...

Ja jestem dokładnie przeciwnego zdania. Mnie zawsze odstraszały polskie produkcje z lat 60. i 70., oglądane w domu ochoczo i systematycznie przy niedzielnym obiedzie, produkcje, od których autentycznie bolał mnie łeb i z których pamiętam zwłaszcza nienaturalnie piskliwe głosiki aktorek. Nie wiem, czy kiedykolwiek zmierzę się z adaptacjami "Pana Wołodyjowskiego" (główna rola kobieca to dla mnie dość skuteczna blokada) bądź "Potopu" (no, to prędzej...

Mój ukochany film! <3

Fakt!

Koniecznie!

"Ogniem i mieczem" jest super! Domogarow jako Bohun, Kowalewski jako Zagłoba, "Dumka na dwa serca"...:))) Natomiast "Potop" i "Pan Wołodyjowski" - dla mnie filmy nie do przejścia.

Wszystko prawda.

Mnie (maniaczce książek, nie filmów) wystarcza.

Dla mnie to najlepsza strona - nie bez wad, oczywiście, ale przekonuję się co jakiś czas, że to opcja informacyjna pierwszego wyboru.

Monty Python - wstyd, ale nic nie oglądałam... Muszę się przemóc, by móc wyrobić sobie opinię!

Tak, trochę się to wszystko nie mieści w głowie. Ale gdyby nie znajomość treści serii książek o Ani - filmy same w sobie w pełni by mnie satysfakcjonowały.

Ja również nagrywałam "Anię..." na wideo :-) Ciąg dalszy mnie zaskoczył, niekoniecznie zniechęcił. Potraktowałam dalsze losy jako alternatywną koncepcję reżyserską ;)

W pełni się z Tobą zgadzam. Pierwsza część "Ani..." może zachwycić. Cenię ją też za wierność powieści - jedyna niezgodność, którą podczas oglądania w dzieciństwie wychwyciłam, to kolor sukienki-prezentu ;)

Nie mnie wprawdzie pytasz, lecz odpowiem jako osoba, która widziała trylogię Jacksona (gdy leciała w kinach): skoro znam film, musi minąć sporo czasu, bym zajrzała do książki. Zwłaszcza że to fantasy - niezbyt lubiany przeze mnie gatunek.

To tak jak ja - nie czytałam książek, więc nie mogę porównać. Kiedyś chciałabym nadrobić braki, ale boję się, ponieważ fantasy to zupełnie nie moja bajka - i wciąż zwlekam, wmawiając sobie, że im później, tym lepiej, bo całkiem zapomnę filmy. A czy Ty próbowałaś mierzyć się z Tolkienem?

No patrz, odkopałam wątek sprzed ponad ośmiu lat, a u Ciebie ten sam stan... Może warto pozostać przy fajnej książce ;)

Obiektywnie ocenić filmowej wersji "Władcy Pierścieni" nie potrafię - nie mam (jeszcze?) porównania z literackim pierwowzorem, to raz. A dwa: widziałam te filmy w wieku wczesnonastoletnim, kiedy to zwracałam uwagę na emocje, nie na rzeczywistą jakość, wartość produkcji. I tak oto "Drużyna Pierścienia" przypadła mi do gustu bardziej, "Dwie wieże" mniej, zaś "Powrót króla" mnie porwał :-)

A ja wtedy nie obejrzałam i do tej pory filmu nie widziałam! :-)

Ja też. No, bać się bym nie chciała - ale coś do płaczu czy do śmiechu zawsze w cenie. Tematyka to sprawa drugoplanowa.

Wszędzie literatura najnowsza... A co z tą starszą, o klasycznej nie wspominając?