Ludmiła Tarnowska - emerytowana nauczycielka, urodzona w 1920 roku w Balicach koło Krakowa. (...) Przez wiele lat, podobnie jak wcześniej jej ojciec Franciszek Blecharski, była dyrektorem Szkoły Podstawowej w Mnikowie i animatorem życia kulturalnego wsi. (...) Pracując z dziećmi, starała się przekazać im to co zapamiętała z dzieciństwa, a więc: gwarę, pieśni i obrzędy ludowe oraz poszanowanie dla ludowej kultury materialnej; zwłaszcza dla miejscowego stroju ludowego. (...) Ludmiła Tarnowska, w przeciwieństwie do większości mieszkańców Mnikowa, na co dzień nie używa gwary. (...) W swoich gawędach zachowuje autentyczne brzmienie poszczególnych słów. W barwny sposób opowiada o dawnych zwyczajach, obrzędach ludowych, o wierzeniach i praktykach magicznych. Przy opracowaniu gawęd do publikacji, zachowano w całości ich autorski zapis*.


---
* Teresa Marcinkowska, w: Ludmiła Tarnowska, "Gawędy. Downe casy we Mnikowie - co jesce boce", wyd. Wojewódzki Ośrodek Kultury, Kraków 1998, str. 3-5.