Anna Piwkowska, poetka i eseistka, jest autorką dziewięciu tomów wierszy, nagrodzonych m.in. Nagrodą Literacką m.st. Warszawy („Farbiarka”, 2009) i wyróżnieniem Fundacji im. Kościelskich („Po”, 2002). Jest także laureatką Literackiej Nagrody im. Georga Trakla (za prozę „Ślad łyżwy”, 2007) i nagrody IBBY (za powieść dla młodzieży „Franciszka”, 2014). Jej zainteresowania literaturą rosyjską zaowocowały dwoma książkami o Annie Achmatowej („Achmatowa czyli kobieta”, 2003, i „Achmatowa czyli Rosja”, 2015) oraz pisaną obecnie książką o Marynie Cwietajewej. Współpracuje z „Zeszytami Literackimi” i „Nowymi Książkami”. Uczy w społecznym gimnazjum w Zespole Szkół „Bednarska” w Warszawie.

"Wyspa Nieborów" przynosi wybór najważniejszych wierszy pisanych w latach 1990–2015. Tytuł trafnie odsyła do miejsc ważnych w życiu i twórczości poetki – jej „drugiego domu” w Nieborowie, gdzie od dzieciństwa spędza każdą wolną chwilę, i wysp greckich – przede wszystkim Krety – gdzie często podróżuje i gdzie powstało wiele jej wierszy. Poezja Anny Piwkowskiej zadomowiona jest w kulturze śródziemnomorskiej, postaci z mitologii greckiej stają się współczesnymi uchodźcami, koczują w przejściach podziemnych i korytarzach metra. Zmysłowe, pełne namiętności i zarazem metafizyczne wiersze, ujęte często w kunsztowną, klasycyzującą formę, traktowaną w sposób odkrywczy i nowoczesny, stanowią jedno z najciekawszych zjawisk we współczesnej poezji polskiej.

[Znak, 2016]