Ignacy Chodźko (1794-1861) - dziś zapomniany wyborny malarz obyczajów, mistrz detalu, zakochany w rzeczach powszednich i zwyczajnych, na kartach swoich gawęd z upodobaniem analizuje szczegóły dawnej szlacheckiej rzeczywistości. Twórczość autora "Obrazów litewskich" posiada niepowtarzalny klimat - nostalgiczny, melancholijny, staroświecki (w pozytywnym znaczeniu tego słowa), zaś jego plastyczne i pełne pociągającego uroku dawności gawędy, mają moc przyciągania także i bardzo już "późnych wnuków". Przy tym Chodźko to także mistrz humoru, który zaludnił karty swoich utworów szeregiem postaci ocierających się niemal o typy dickensowskie. Jego bohaterowie nie szczędzą czytelnikowi celnych ripost, błyskotliwych przymówek, barwnych anegdot
i konceptów.

Ignacy Chodźko w "Obrazach litewskich", tak jak Mickiewicz w "Panu Tadeuszu", wskrzesił świat, który już przemija, zaś jego ostatni przedstawiciele odchodzą w przeszłość. Świat, któremu nie dane będzie już nigdy powrócić w tej lub innej formie. Niezwykle barwny świat ostatnich Sarmatów, prawnuków tych, których druga połowa XX stulecia (za oświeceniowymi racjonalistami) obwini o całe zło, jakie na przestrzeni dziejów przydarzało się kolejnym Rzeczpospolitym, z obecną włącznie...

[Księgarnia Akademicka, 2010]