Książka Pedro Maya to przykład dobrej literatury popularnonaukowej. To zarazem przystępna powtórka z historii i zbiór ciekawostek. Znalazło się tu także i miejsce na wspomnienie istnienia pewnych niepotwierdzonych hipotez i teorii spiskowych, przy czym są tu one traktowane raczej wzmiankowo. Autor nie starał się nadać swojej książce skandalizującego charakteru. Jest to rzetelna i wyważona w tonie lekcja historii, gdzie niekiedy tylko sygnalizuje się fakt, iż niektórzy badacze czy dziennikarze kwestionują prawdziwość najbardziej rozpowszechnionej wersji wydarzeń. Jest tak, by wspomnieć tylko o historii najnowszej, choćby w przypadku opisu zdarzeń z 11 września 2001 roku. Układ rozdziałów odpowiada porządkowi chronologicznemu. Po krótkim prologu, w którym autor wprowadza czytelnika w szeroko pojęty kulturowy kontekst zdrady i zwięźle charakteryzuje sposób, w jaki zamierza przyglądać się bohaterom książki, następuje przegląd największych zdrad historii od świata starożytnych Greków. W pierwszym rozdziale Autor rzuca nowe światło na historię o koniu trojańskim, trafnie argumentując, że choć Odyseusz uchodzi na kartach historii za przebiegłego i szlachetnego, to tym niemniej dopuścił się niczego innego jak perfidnego oszustwa i zdrady wobec ówczesnych obyczajów.

[Bellona, 2012]