Opowieść o Alvinie Stwórcy. Tom I. Opowiada o chłopcu, który był siódmym synem siódmego syna. A to znaczyło w tych czasach, że był wyjątkowym synem. "Bez skazy". Chroni go dziewczyna (żagiew), która była przy porodzie, i to dzięki niej jego rodzina nie zginęła, a on się narodził.

Miał niewidzialnego wroga..."Niszczyciela". Aby go pokonać, musiał nieustannie tworzyć, budować. Zanim on wszystko zdąży zburzyć.

"(...) Bajarz podniósł z ziemi to, co opuścił Alvin. Był to maleńki koszyk średnicy może dwóch centymetrów, wypleciony z jesiennych traw.
- Zrobiłeś to.
- Pewnie tak.
- A dlaczego?
- Po prostu: zrobiłem.
- Nawet o tym nie myślałeś?
(..)
- Zobaczyłeś wizję niczego, więc musiałeś zrobić coś.(..)
- Chyba tak.
- Zawsze to robisz? (...)
- Zawsze robię różne rzeczy(...)
- Ale nie czujesz się dobrze, dopóki czegoś nie zrobisz. Kiedy nawiedzi cię wizja niczego, nie znaznasz spokoju, póki czegoś nie poskładasz.(...)
Chłopiec budził się ze snu i nie mógł sobi znaleźć miejsca, dopóki czegoś nie splótł, nie ułożył stogu siana albo z łusek kukurydzy nie zrobił lalki(...).
- Więc powiem ci imię tego niczego. To Niszczyciel.(...)"

Bardzo mi się spodobała ta książka. Jak na razie chyba najlepsza książka Orsona Scott Carda, jaką do tej pory przeczytałam. Wszystko wydaje się takie tajemnicze. Sam mały Alvin jest dziecinny, chłopięcy, a zarazem mroczny.

Każdy mógłby czytać to dzieło Carda. Z początku się wydaje, że brzmi dziecinnie, ale to tylko pozory. TYLKO POZORY.