Obrzędu przeciwko złemu czarowi dokonywała zazwyczaj starucha, czasami pomagała jej w tym hierodula lub położna. Aby usunąć nieczystość, stosowano zabiegi magiczne i zaklęcia znane nam już z obrzędów oczyszczenia, bowiem w istocie rzeczy działanie przeciw czarom należy do sfery praktyk katartycznych. Przeważnie taki obrzęd był skomplikowany, długotrwały i kosztowny. Z tego powodu opisy obrzędów przeciw czarom są obszerne, składają się często z kilku tabliczek.
W trakcie obrzędu usiłowano nie tylko usunąć nieczystość spowodowaną czarami, lecz i osłabić lub unicestwić sprawcę skażenia, czyli czarownika. Polegało to na tym, że zdejmując zły czar z pacjenta starucha przerzucała go na czarownika. Działanie to ilustruje następujący urywek zaklęcia: "Teraz niech ta wełna weźmie nieczystość z członków chorego i niech ją przekaże jej panu [czarownikowi], a ten człowiek niech się stanie czysty jak poprzednio!"*

---
* Maciej Popko, "Magia i wróżbiarstwo u Hetytów", wyd. Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 1982, s. 88.