cytat z książki
W ogrodzie rosła róża. Zakochał się w niej wiatr. Byli zupełnie różni, on – lekki i jasny, ona – nieruchoma i ciężka jak krew.
Przyszedł człowiek w drewnianych sabotach i gołymi rękami zerwał różę. Wiatr skoczył za nim, ale tamten zatrzasnął przed nim drzwi.
– Obym skamieniał – zapłakał nieszczęśliwy. – Mogłem obejść cały świat, mogłem nie wracać wiele lat, ale wiedziałem, że ona zawsze czeka.
Wiatr rozumiał, że aby naprawdę cierpieć, trzeba być wiernym*.
---
* Zbigniew Herbert, "Wiatr i róża", w: tegoż, "Wiersze zebrane", Wydawnictwo a5, 2008, s. 203.
(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.