Miłość według Jana Pawła II jest pojęciem semantycznie i aksjologicznie złożonym. Jest pozytywnym uczuciem, więzią z Bogiem, z drugim człowiekiem, skomplikowaną siłą, która skłania do zmierzania ku podobnym istotom. Wykracza poza sferę emocji, gdyż jest bezinteresownym darem ofiarowywanym przez osobę drugiej osobie, wartością najwyższą, transcendentną i najważniejszą. Miłość to także zdarzenie metafizyczne i psychologiczne: doświadczenie obecności i bliskości Boga, afirmacja wartości osoby, cnota, powołanie każdej istoty ludzkiej, postawa, sposób zaangażowania człowieka wobec innych, otwarcia się na ich potrzeby, komunikowanie się z resztą bytów przez swoje wnętrze, jak również tworzenie transcendentalnej rzeczywistości.

[Wydawnictwo Naukowe UAM, 2014]