"Ostatni hołd" to powieść podobna do swych poprzedniczek, zwłaszcza do "Kolumny Zygmunta". Zakon jezuitów proponuje sędziemu Stanisławowi Lawendowskiemu współpracę dla dobra Polski. Czy wejdzie on w pakt z tymi, których uważa za największych wrogów ojczyzny? A może wspomoże go kto inny – jakiś magnat na przykład? To wszystko stanie się wiadome po przeczytaniu książki.

Większej wagi nabiera tu postać aplikanta Grześka, którego możemy poznać bliżej jako inteligentnego i domyślnego młodzianka. Stanisław jest taki sam jak w poprzednich tomach, tylko jakby go mniej. Zakończenie bardzo ładne. Tylko... no właśnie, tylko czegoś mi tu brakuje. Może Stanisława było za mało?

Wielbicielom cyklu "Diabłu ogarek" polecam gorąco; tym, którzy nie czytali poprzednich tomów radzę zacząć od "Czarnej wierzby", pierwszej i chyba najlepszej części cyklu. Choć lektura chronologiczna nie jest warunkiem koniecznym dla zrozumienia fabuły.