Gdzieś na węgierskiej prowincji leży zapadła wiejska osada, tonąca w błocie pośród ponurych październikowych deszczów. Tutaj, w nędzy i upodleniu, wegetuje garstka mieszkańców, snujących bezsilne marzenia o lepszym życiu, beznadziejnie podatnych na chciwość i zazdrość. I oto pewnego dnia wszystko się zmienia – w osadzie pojawia się złotousty Irimiás, prorok albo oszust, który obiecuje rychłe wybawienie...

Powieść László Krasznahorkaia to przejmująca alegoria indoktrynacji i manipulacji, niezwykłe studium politycznego poddaństwa. Nie sposób pozostać wobec niej obojętnym; ożywiona siłą oryginalnego języka i obrazów, na równych prawach łączy przyziemne realia z metafizyką i magią, nadając najbardziej surrealistycznym rojeniom pozór trzeźwej konkretności.

[W.A.B., 2004]