James Fenimore Cooper, urodzony w 1789 roku w Burlington w stanie New Jersey, rozpoczął karierę literacką około trzydziestego roku życia. Pierwszym sukcesem Coopera była powieść „Szpieg” (1821). W roku 1823 publikuje autor swoją pierwszą książkę morską, „Pilota”, a w cztery lata później „Czerwonego Korsarza”, odnosząc kolejny sukces.

Zachęcony powodzeniem zaczyna Cooper pracę nad cyklem powieści z życia Indian północnoamerykańskich. Cykl ten, znany jako „Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka”, wszedł do trwałego dorobku literatury światowej, zapewniając autorowi czołowe miejsce w gronie ówczesnych pisarzy. Składają się nań: „Pogromca zwierząt”, „Ostatni Mohikanin”, „Tropiciel śladów”, „Pionierowie” i „Preria”.

W książkach tych pisarz ukazuje panoramę wczesnego okresu dziejów osadnictwa amerykańskiego. Obrazy dramatycznych walk białych traperów i kolonistów z Indianami łagodzone są mistrzowskimi opisami przyrody, charakteryzują się realizmem, który fascynuje czytelnika. Cooper chętnie portretuje ludzi odważnych i uczciwych, kierujących się szczytnymi zasadami.

[Wydawnictwo Dolnośląskie, 1990]