Dziecko potrzebuje troskliwej opieki. Nie wystarczy jednak darzyć je ciepłymi uczuciami. Nie wystarczy również w dojrzały sposób komunikować mu, że je kochamy. Aby przekazać miłość w taki sposób, by dotarła do serca dziecka, musimy kochać je na jego warunkach, aktywnie i jednoznacznie wyrażając uczucia. Takie świadectwo miłości ma dla dziecka znacznie większą wartość niż słowa pełne zapewnień. Codziennie trzeba się posługiwać właściwymi środkami wyrazu, jeśli bowiem nasze słowa będą harmonizowały z czynami, emocjonalny zbiornik dziecka wypełni się po brzegi, stwarzając mu warunki do dynamicznego rozwoju we wszystkich dziedzinach życia.

Jeśli dziecko zachowuje się nieodpowiednio, zawsze kryje się za tym jakaś jego niezaspokojona potrzeba. Powinniśmy wtedy zadać sobie pytanie: „Czego potrzebuje moje dziecko?”. Niestety, większość rodziców stawia pytanie zgoła odmienne: „Jak mogę skorygować zachowanie mojego dziecka?”. Pytanie to w sposób niemal automatyczny prowadzi do kary, niezależnie od tego, co się wydarzyło. Jeśli rodzice najpierw sięgną po karę, będą mieli spory kłopot z określeniem rzeczywistych potrzeb dziecka. Jeżeli jednak zadamy sobie pytanie: „Czego potrzebuje moje dziecko?”, będziemy mogli wykonać kolejny logiczny krok i podjąć decyzję dotyczącą konkretnych działań.

[Vocatio, 2007]