Trzy opowiadania o ludziach na granicy śmierci duchowej. W świecie samotności i lęku świadomość bohaterów sprowadzona do logicznego myślenia i autoanalizy psychologicznej domaga się głębszego wymiaru. Dojrzała, czysta, precyzyjna proza.


"W każdym z tych opowiadań pulsuje podskórne szaleństwo, żelazna logika uczuć zawodzi. Jakże ten opis pasuje do dzisiejszego rozhuśtanego świata. Słowa - pisze Agata Miklaszewska - kryją w sobie za dużo znaczeń, a zwłaszcza słowo »miłość«. Autorka chce nam zapewne powiedzieć, że w dzisiejszych czasach, które tak bezwarunkowo zaufały psychoanalizie, wywód psychologiczny nie doprowadza do niczego w sferze ducha, niczego nie naprawia.

Zdecydowanie polecam tę książkę. Nie mizdrzy się do czytelnika. Ale jakże łatwo można ją przetłumaczyć na wszystkie języki świata".

Dorota Jovanka Ćirlić


"»Huśtawka«, nowy tom opowiadań Agaty Miklaszewskiej, to ciekawa próba zmierzenia się z poważną prozą psychologiczną".
Robert Ostaszewski, "Gazeta Wyborcza"

"Te opowiadania są jak pocztówki znad krawędzi, jak pożegnalne telefony, jak niewysłane nigdy listy. Jest w nich coś ostatecznego. Jak spojrzenie wroga bądź uśmiech przyjaciela, który za chwilę już nim nie będzie".
Katarzyna Ewa Zdanowicz, "Nowe książki"

[Wydawnictwo Czarne, 2005]