Kilka miesięcy czytałam tego Parnickiego. To jedna z ostatnich powieści, znacznie cięższa od "Srebrnych orłów" czy nawet od początku "Nowej Baśni", taka nasycona, aż gęsta. Cała napisana dialogiem, dialogiem urojonym.

XI wiek, tuż po zdobyciu Kijowa, do Bolesława Chrobrego dociera poseł z Kordoby z darami od tamtejszych Żydów. Pytanie – dlaczego? Parnicki pokazuje, jak bardzo w XI wieku byliśmy częścią Europy czy cywilizacji europejskiej. Żadnych kompleksów.